Dynastia Tang: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Literówka. |
Poprawiono link. |
||
Linia 37:
==== Egzaminy urzędnicze ====
Podobnie jak poprzednia dynastia, Sui, Tangowie porzucili [[system dziewięciu rang]] na rzecz szerokiej służby cywilnej{{odn|Ebrey|Walthall|Palais|2006|s=96}}. Studenci [[Konfucjanizm|szkoły konfucjańskiej]] mogli przystępować do [[Egzaminy urzędnicze w Chinach|egzaminów urzędniczych]], po zdaniu których mogli być nominowani na stanowiska urzędnicze we władzach lokalnych, prowincjonalnych lub centralnych. Egzaminy były dwojakiego typu, ''mingjing'' (''[kandydat] oświecony w klasykach'') i ''jinshi'' (''[kandydat] zaprezentowany jako uczony''){{odn|Ebrey|Walthall|Palais|2006|s=91–92}}. ''Mingjing'' opierały się na [[
Tego typu system konkursowy stworzono, by zaangażować do służby państwowej najwybitniejsze jednostki. Ponadto – a dla władców tangowskich był to nawet większy problem – umożliwiał on stworzenie korpusu służby państwowej, złożonego z urzędników nieposiadających własnego, terytorialnego lub rodzinnego, źródła siły politycznej. Cesarze wiedzieli bowiem, że uzależnienie cesarstwa od potężnych rodów arystokratycznych lub wojskowych może wpływać destabilizująco na państwo. Tangowski kodeks prawny nakazywał równy podział majątku między legalnych potomków, co zwiększało nieco [[ruchliwość społeczna|ruchliwość społeczną]] i zapobiegało przekształceniu się potężnych urzędników dworskich w arystokrację ziemiańską dzięki [[primogenitura|primogeniturze]]{{odn|Fairbank|Goldman|2006|s=83}}. W efekcie, ci uczeni-urzędnicy posiadali wysoki status w swoich lokalnych społecznościach i rodzinach, ale także podzielali wartości, które łączyły ich z dworem cesarskim. Od czasów tangowskich, aż do końca dynastii Qing, ci uczeni-urzędnicy funkcjonowali jako pośrednicy między niższymi warstwami społeczeństwa a rządem. Pełen potencjał szeroko wdrożonego systemu egzaminacyjnego nie został wykorzystany, aż do czasów dynastii Song, kiedy zorientowani na osiągnięcia urzędnicy w większości porzucili arystokratyczne obyczaje i określali swój status społeczny poprzez uczestnictwo w systemie egzaminów{{odn|Ebrey|Walthall|Palais|2006|s=159}}{{odn|Fairbank|Goldman|2006|s=95}}{{odn|Adshead|2004|s=54}}. Wykorzystany na niewielką skalę za czasów Sui i Tang system egzaminacyjny, stał się narzędziem dla pierwszych cesarzy dynastii Song, którzy obawiając się ambitnych generałów, bardzo rozbudowali cywilny pion administracji i związany z nim system szkolno-egzaminacyjny{{odn|Ebrey|2002|s=145–146}}. Trzeba jednak podkreślić, że to właśnie dynastie Sui i Tang zinstytucjonalizowały i położyły podwaliny pod opartą na egzaminach służbę cywilną i nową elitę, w postaci klasy uczonych-urzędników rekrutujących się spośród absolwentów tych egzaminów.
| |||