Meksyk: Różnice pomiędzy wersjami

Ludność w wieku produkcyjnym stanowi jedną trzecią społeczeństwa. Największa grupa ludności (ok. 30%) zatrudniona jest w sektorze usług. Ponad 25% osób pracuje w rolnictwie, a 12% – w przemyśle. Prawie połowa nierolniczej siły roboczej jest zrzeszona w [[związek zawodowy|związkach zawodowych]]. Najliczniejszy z nich – Konfederacja Pracowników Meksykańskich – jest blisko związany z dominującą w meksykańskim życiu politycznym [[Partia Rewolucyjno-Instytucjonalna|Partią Rewolucyjno-Instytucjonalną]].

 

 

Rząd został zmuszony rozluźnienia polityki celnej i wprowadzenia większej swobody gospodarczej w celu pobudzenia wymiany handlowej, przyciągnięcia inwestorów zagranicznych i pobudzenia przedsiębiorczości. W pierwszej połowie lat 90. miał miejsce umiarkowany wzrost PKB. Jednakże poważne zagrożenie zaczęło stanowić przewartościowanie peso w stosunku do dolara<ref>[http://www.mexicomaxico.org/Voto/SobreVal02.htm Valuación Peso Dolar 1970–2006].</ref>. Dewaluacja peso przeprowadzona w 1994 doprowadziła z kolei do gwałtownego spadku wartości krajowej waluty. W reakcji na to z Meksyku szerokim strumieniem zaczął odpływać kapitał. Tym samym gospodarka meksykańska znalazła się skraju głębokiego załamania ekonomicznego. W reakcji na to Stany Zjednoczone zdecydowały się udzielić pomocy w postaci [[pożyczka|pożyczki]] w celu ratowania słabnącego peso. Jak się później okazało, kryzys gospodarczy z lat 1994–1996 był najpoważniejszy w kraju od czasów wielkiej depresji z lat 30. Doprowadził do wzrostu ubóstwa i spadku poziomu życia dużej części Meksykanów. PKB w latach 1994–1995 spadło o 6,2%<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.imef.org.mx/NR/rdonlyres/F722BEDD-A8DE-49BA-AF4F-1A00889CE618/1192/CAPITULOI1.pdf |tytuł=Desempeño Histórico 1914–2004 |archiwum=http://web.archive.org/web/20070314202223/http://www.imef.org.mx/NR/rdonlyres/F722BEDD-A8DE-49BA-AF4F-1A00889CE618/1192/CAPITULOI1.pdf |zarchiwizowano=2007-08 |data dostępu=2016-01-12}}</ref>.