Innocenty II: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy
m linki zewnętrzne
Linia 58:
W 1136 Lotar III ponownie najechał Italię, jednak tym razem nie zdołał zająć Rzymu, choć odniósł kilka sukcesów na południu Italii{{r|Kelly}}. W drodze powrotnej z tej wyprawy, w grudniu 1137, zmarł{{r|Kelly}}. Jeszcze przed śmiercią cesarza, Innocenty II nawiązał rokowania z królem Rogerem II sycylijskim{{r|Kelly}}. Jesienią 1137 Innocenty II ponownie mógł rezydować w Rzymie, a w Salerno pod patronatem Rogera II odbyły się negocjacje kardynałów obu zwaśnionych stron. Wówczas na stronę Innocentego przeszedł kardynał [[Pietro Pisano]], jeden z najbardziej poważanych kanonistów. Schizma zakończyła się ''de facto'' wraz ze śmiercią Anakleta II 25 stycznia 1138{{r|Kelly}}. Wprawdzie jego zwolennicy obrali kardynała Grzegorza z SS. Apostoli na [[Wiktor IV (antypapież 1138)|antypapieża Wiktora IV]], ale ten już 29 maja 1138 podporządkował się Innocentemu II{{r|Wollpert}}.
 
W 1139 zwołał [[Sobór laterański II]], który zlikwidował skutki [[schizma|schizmy]] po wystąpieniu [[antypapież]]a Anakleta II{{r|Wollpert}}. Wbrew wcześniejszym obietnicom łaski, byli stronnicy Anakleta II zostali w większości pozbawieni swych stanowisk i godności, co spotkało się z krytyką m.in. Bernarda z Clairvaux{{r|Kelly}}. W 1139 uznał [[celibat]] za [[dogmat]], chociaż [[Biblia]] nie zawiera żadnych wskazań w tej sprawie<ref>Jurgen Graupmann, ''Leksykon tematów tanu'', Warszawa 2007, s.13.</ref>,
 
Po soborze Innocenty II wznowił walkę z Rogerem II, jednak poniósł porażkę{{r|Wollpert}}. 25 lipca 1139 papież zawarł z Rogerem II traktat, w którym uznał jego tytuł królewski w zamian za hołd lenny z ziem [[Apulia|Apulii]] i [[Sycylia|Sycylii]]{{r|Wollpert}}. W 1141 Innocenty II toczył spór z królem Francji [[Ludwik VII Młody|Ludwikiem VII]] o obsadę archidiecezji [[Bourges]], czego skutkiem było nałożenie [[interdykt]]u na wszystkie miejsca pobytu króla{{r|Kelly}}.