Tor regatowy w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 77:
Po przejściu [[Bydgoszcz]]y pod władzę polską w 1920 i pozszerzeniu granic miasta aż za [[Wisła|Wisłę]] (Zawiśle), [[Bydgoskie Towarzystwo Wioślarskie]] wystąpiło z inicjatywą zaadaptowania toru regatowego na krajowe centrum sportów wodnych. Odtąd miały być tu rozgrywane corocznie ''Wszechpolskie Regaty Wioślarskie''<ref name="TR"/>. Decyzja ta wynikała pośrednio z załamania handlu drewnem, co było związane z [[Wojna celna między Polską a Niemcami|wojną celną polsko-niemiecką]] i podziale [[Droga wodna Wisła-Odra|drogi wodnej Wisła-Odra]] granicą państwową. Wewnętrzny [[Port Drzewny w Bydgoszczy|port drzewny]] nie był już intensywnie użytkowany gospodarczo, co umożliwiło jego przeznaczenie dla innych celów.
 
29 czerwca 1920 zorganizowano w Brdyujściu pierwsze zawody wioślarskie i kajakowe o mistrzostwo Polski, a w 1924 [[Bydgoskie Towarzystwo Wioślarskie|BTW]] wydzierżawiło w Brdyujściu restaurację z ogrodem, gdzie zorganizowano „letnisko wioślarskie” i przystań. Na wyspie dzielącej tor regatowy od [[Wisła|Wisły]] w pobliżu mety w [[Łęgnowo|ŁęgowieŁęgnowie]] zbudowano drewniane trybuny na 2500 widzów. Na brzegu wzniesiono hangary do magazynowania łodzi i kajaków oraz wieżę sędziowską. W efekcie naturalny tor regatowy, stał się największym i najnowocześniejszym obiektem tego typu w kraju. Wybudowane w ciągu dwóch miesięcy trybuny, zostały oddane do użytku w dniu 3 sierpnia 1924 podczas Wszechpolskich Regat, na których był obecny [[Prezydenci Polski|Prezydent RP]] [[Stanisław Wojciechowski]]<ref name="TR"/>.
 
=== Okres świetności (1924 – 1945) ===