Przedwczesna śmierć ojca, zmusiła Faruka do powrotu do kraju. Przejął on panowanie po swoim ojcu, jednak miał tylko szesnaście lat i z powodów formalnych, jako niepełnoletni, nie mógł objąć tronu. W związku z tym wyznaczono Radę Regencyjną, która sprawowała władzę w jego imieniu władzę. W międzyczasietym czasie wyjaśniono wszystkie procedury prawne i w dniu 29 lipca 1937 odbyła się uroczystość koronacji<ref>{{cytuj pismo | nazwisko = Rizk | imię = Yunan Labib | tytuł = Crowning moment | url = http://weekly.ahram.org.eg/2005/753/chrncls.htm | czasopismo = Al-Ahram Weekly | adres czasopisma = | oznaczenie = | wolumin = | wydanie = | strony = | data = 2005-08-03 | rok = | miesiąc = | odpowiedzialność = | wydawca = | miejsce = Kair | issn = | doi = | doietykieta = | pmid = | oclc = | bibcode = | id = | cytat = | język = en| data dostępu = 2011-05-04}}</ref>.
Podobnie jak ojciec, Faruk I odrzucał [[demokracja|ustrój demokratyczny]], oficjalnie panujący w kraju od 1922. Zapowiedział wprawdzie reformy socjalne, jednak nigdy ich nie wprowadził. Z powodu nieudolnych i [[nepotyzm|nepotycznych]] rządów i osobistego bogacenia się kosztem narodu początkowo popularny król szybko stracił poparcie ludności. Dodatkowo jego niewłaściwe decyzje polityczno-gospodarcze pogłębiły kryzys ekonomiczny.
