Andriej Własow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Tajapl (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Drobne merytoryczne, wikizacja
Linia 39:
Początkowo niemieccy wojskowi popierali działania gen. A.A. Własowa. Pozwolili mu na odbycie 2 podróży na okupowane obszary sowieckie. W tym celu w lutym 1943 r. gen. A.A. Własow został przewieziony na front do sztabu Grupy Armii „Mitte”. Miał on przekonywać lokalną ludność do swoich idei i współpracy z Niemcami. 25 lutego wystąpił publicznie w Smoleńsku, 29 kwietnia w [[Ryga|Rydze]], zaś 1 maja w [[Psków|Pskowie]]. Jego przemówienia cieszyły się dużą popularnością. 3 marca w piśmie „Zaria” ukazał się jego artykuł pt. „Poczemu ja stał na put' bor'by s bolszewizmom”. 8 czerwca w kwaterze [[Adolf Hitler|Adolfa Hitlera]] miało miejsce spotkanie poświęcone osobie gen. A.A. Własowa i utworzeniu Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej (ROA). Jednakże latem A. Hitler wystąpił przeciwko działalności gen. A.A. Własowa, w wyniku czego ten znalazł się w areszcie domowym. W Berlinie istniała jego kancelaria, pełniąca jednocześnie funkcję Kwatery Głównej. Wszystkie wschodnie formacje zbrojne, których żołnierze nosili naszywki ROA, faktycznie podlegały Generałowi Formacji Wschodnich, zaś wpływ gen. A. A. Własowa był zerowy.
 
Znajdował się on w stanie bezczynności do 16 września 1944 r., kiedy doszło do jego spotkania z Reichsführerem [[Schutzstaffel|SS]] [[Heinrich Himmler|Heinrichem Himmlerem]]. W jego wyniku doszło do wyrażenia zgody na powołanie [[Komitet Wyzwolenia Narodów Rosji|Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji]] (KONR) jako organu politycznego, opublikowanie manifestu politycznego i utworzenie Sił Zbrojnych KONR jako formacji sojuszniczej w stosunku do armii niemieckiej. 14 listopada w okupowanej [[Praga|Pradze]] został przez gen. A. A. Własowa podpisany i przedstawiony [[Manifest praski KONR|Manifest KONR]]. Dopiero pod koniec stycznia 1945 r. został on przez Niemców mianowany głównodowodzącym Sił Zbrojnych KONR, w skład których ostatecznie weszły jedynie trzy dywizje piechoty, w tym do końca wojny tylko jedna osiągnęła gotowość bojową i wzięła udział w walkach oraz jednostki tyłowe i zapasowe, niestanowiące na dodatek jednego związku operacyjnego. 16 lutego gen. A. A. Własow wraz z gen. [[Ernst Köstring|Ernstem Köstringiem]] przyjął paradę 1 Dywizji Sił Zbrojnych KONR gen. [[Siergiej Buniaczenko|Siergieja K. Buniaczenki]]. 26 marca uczestniczył w ostatnim zebraniu KONR w [[Karlowe Wary|Karlovych Varach]]. W drugiej połowie kwietnia, próbując ratować żołnierzy Sił Zbrojnych KONR, wysłał do Amerykanów jako parlamentariusza gen. [[Wasilij Małyszkin|Wasilija F. Małyszkina]]. Rozmowy ze stroną amerykańską prowadziło też kilku innych wysokich oficerów Sił Zbrojnych KONR.

6 maja 1945 r. , w drugim dniu [[Powstanie praskie|powstania w stolicy Czech]], Pradze, 1 Dywizja gen. S. K. Buniaczenki wspomogła powstańców praskich. Być może nastąpiło to na rozkaz gen. A. A. Własowa.
 
=== Śmierć ===