Pieniny: Różnice pomiędzy wersjami

Główną rzeką Pienin jest Dunajec i cały obszar Pienin znajduje się w jego [[zlewnia|zlewni]] (z południowo-wschodniego końca wody wpływają do Dunajca za pośrednictwem [[Poprad (rzeka)|Popradu]]). Na odcinku od [[Dębno (powiat nowotarski)|Dębna]] do [[Krościenko nad Dunajcem|Krościenka]] jego spadek wynosi 112 m. Średni przepływ wody na tym odcinku wynosi 23 m³/s. Największy przepływ ma miejsce przy wiosennych roztopach lodów, najmniejszy w zimie. [[Zapora Niedzica|Zapory w Niedzicy]] i Sromowcach Wyżnych znacznie zmniejszyły szybkość przepływu rzeki, ścinając ten spadek o 50 m. Sieć wodna oprócz Dunajca liczy 5 rzek ([[Grajcarek]], [[Krośnica (dopływ Dunajca)|Krośnica]], [[Lipnik (dopływ Dunajca)|Lipnik]], [[Łapszanka (dopływ Niedziczankipotok)|Łapszanka]], [[Niedziczanka]]) i ponad 30 większych potoków. Potoki są krótkie, ale charakteryzują się dość dużym spadkiem (średnio 130 m/km), najdłuższy z nich jest [[Leśnicki Potok]]. Większość potoków wypływa ze [[źródło|źródeł]], których w polskich Pieninach jest około 600. Ich wydajność jest na ogół niewielka i średnia; 0,1–10 l/s. Największa liczba źródeł występuje w przedziale wysokości 500–700 m n.p.m., a w Małych Pieninach 600–800 m. Najbardziej znane jest Stuletnie Źródło przy [[Droga Pienińska|Drodze Pienińskiej]]. Istnieje kilka źródeł z wodą mineralną ([[Szczawa (woda mineralna)|szczawy]] wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowo-jodkowe). Ich występowanie związane jest z procesami wulkanicznymi, które zachodziły na granicy Pienin i [[Beskidy|Beskidów]] oraz [[intruzja]]mi andezytów, których obecność powoduje zgazowanie tych wód dwutlenkiem węgla. Istnieje też kilka źródeł siarkowych, dawniej dwa były wykorzystywane w słowackiej Śmierdzonce. Brak większych naturalnych zbiorników wody, natomiast po wybudowaniu dwóch zapór wodnych (w Niedzicy i w Sromowcach) powstały duże zbiorniki sztuczne: [[Jezioro Czorsztyńskie]] i [[Sromowce|Zbiornik Sromowski]].