PT-91 Twardy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Napęd: Błąd gramatyczny Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 9:
|załoga = 3
|data prototypu = 1991<ref>[http://militarium.net/historia-rozwoju-czolgu-pt-91-twardy-od-t-72-jaguar-do-pt-91m-pendekar/ HISTORIA ROZWOJU CZOŁGU PT-91 TWARDY]</ref>
|lata produkcji = 1994-
|data wycofania =
|wyprodukowano = Około 300
Linia 37:
|commons = PT-91 Twardy
}}
'''PT-91 Twardy''' – polski [[czołg podstawowy]], który został opracowany w oparciu o czołg [[T-72|T-72M1]]. Zasadnicze zmiany w stosunku do pierwowzoru dotyczą nowego systemu kierowania ogniem [[DRAWA]], oraz [[pancerz reaktywny|pancerza reaktywnego]] [[ERAWA]]
== Historia ==
Linia 96:
* '''PT-91A''' (1995 r.) - pierwsza propozycja Twardego na eksport: nowszy SKO SAGEM Savan-15P, silnik S-1000 o mocy 1000 [[koń mechaniczny|KM]]
* '''PT-91Z''' - wersja eksportowa: SKO firmy SAGEM, silnik S-1000R, pancerz reaktywny ERAWA i ERAWA-2 o modułowej konstrukcji
* '''
* '''T-72SIM-1''' - Gruzińska modernizacja czołgów T-72 wykorzystująca pakiet PT-91 SKO Drawa. <ref>{{cite web|url=http://vadimvswar.narod.ru/ALL_OUT/TiVOut0809/GruzPz08/GruzPz08001.htm |title=Archived copy |accessdate=2011-11-14 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110930014732/http://vadimvswar.narod.ru/ALL_OUT/TiVOut0809/GruzPz08/GruzPz08001.htm |archivedate=30 September 2011 |df=dmy-all }}</ref>
* '''PT-91P''' – został przygotowany w 2009 r. na potrzeby ogłoszonego przez Peru przetargu na zakup czołgu podstawowego. Pojazd zaprezentowano w dniach 21-24 maja 2009 r. na 2. Salonie Techniki Obronnej SITDEF 2009 w Limie. Czołg powstał w wyniku przebudowy jednego z fabrycznych PT-91. Wyposażono go w: system kierowania ogniem Drawa TG z termowizorem firmy Galileo i system zarządzania polem walki firmy Teldat, radiostację Radmor RRC9310 i cyfrowy system łączności wewnętrznej Fonet-IP oraz system ostrzegania przed promieniowaniem laserowym typu OBRA - 3 i system wykrywania broni masowego rażenia Cherdes II.
[[Plik:PT-91 Ex.JPG|thumb|250px|PT-91 Ex]]
Linia 102 ⟶ 103:
* '''PT-91 Ex''' - wersja [[eksport]]owa, nowy SKO, układ napędowy, zmodernizowana armata, "[[czarna skrzynka]]"
* '''PT-72U/PT-91U/PT-91EU''' - wersja przeznaczona do walk w terenie zurbanizowanym, czujniki OBRA-3, ZSMU Kobuz zamiast tradycyjnego wkm'u, nowoczesna radiostacja Radmor RRC9310AP, system interkomowy Fonet-IP oraz systemu zarządzania polem walki Trop.
* '''PT-16''' - projekt ,który miał być głęboką modernizacja czołgów T-72 i PT-91 i myślą o rynku eksportowym. W założeniach było zwiększenie siły ognia, podniesienie poziomu ochrony balistycznej i przeciwminowej, poprawę manewrowości taktycznej wozu oraz komfortu działania i świadomości sytuacyjnej załogi. To wszystko starano się połączyć z koncepcją modułowości proponowanych w ramach modernizacji rozwiązań oraz stworzeniem warunków, by pakiet modernizacyjny był w całości wytwarzany przez krajowe podmioty gospodarcze. W czołgu planowano zamontować nową 120 mm armatę o długości lufy 50 kalibrów zasilaną scaloną amunicją 120x570 mm. Zautomatyzowany system zasilania w amunicje o pojemności 22 nabojów umieszczono w specjalnej niszy z tyłu wieży (dotychczasowy został usunięty). Jest on odseparowany od przedziału załogi odsuwaną pancerną przegrodą. Zaproponowano również zastosowanie nowych napędów wieży i armaty, a także wprowadzenie systemu dynamicznego pomiaru ugięcia lufy (MRS). Konstrukcyjnie przewiduje się zapewnienie miejsca na przewożenie do 44 szt. amunicji różnych typów w wozie.
Odporność balistyczną zwiększono poprzez zamontowanie dodatkowych pakietów na kadłubie (w tym wzmocniono jego dno) a także modułowego zastosowania pancerza reaktywnego, czy ekranów siatkowych i prętowych. Wieża jest spawana i pokryta nowoczesnym, wielowarstwowym pancerzem kompozytowym oraz modułowym reaktywnym. Pojazd nie wszedł do produkcji seryjnej.
'''PT-17''' - Główne cele modernizacji jakie przyświecały projektantom czołgu PT-17 związane były: ze zwiększeniem siły ognia i „manewru ogniem”, zwiększeniem mobilności i przeżywalności na polu walki, a także poprawą komfortu pracy załogi oraz wydłużeniem czasu trwania misji. Demonstrator opracowano przy współpracy z firmami ukraińskimi, które dostarczyły wieżę czołgu.
W zakresie napędu w PT-17 zastosowano power-pack składający się z silnika S1000R z przekładnią ESM-350M oraz wzmocnione zawieszenie. Dodatkowo zastosowano gąsienice z nakładkami gumowymi DIEHL. Wśród wyposażenia podwozia znalazły się: pomocniczy zespół prądotwórczy (APU), klimatyzacja, nowy układ kierowniczy z wolantem oraz dzienno-nocna kamera cofania PCO KDN-1 Nyks.
Jak już wspomniano, wieża czołgu jest konstrukcją ukraińską. Zainstalowano w niej ukraińską gładkolufową armatę KBM-2 kalibru 120 mm o długości lufy L50 oraz automat ładowania w niszy wieży mieszczący 22 sztuki amunicji scalonej. Łączny zapas amunicji czołgu wynosi natomiast 50 nabojów. Uzbrojenie wozu uzupełnia sprzężony z armatą karabin maszynowy kalibru 7,62 mm oraz zainstalowany na wieży zdalnie sterowany moduł uzbrojenia ZSMU-1276 produkowany przez Zakłady Mechaniczne „Tarnów” S.A. Na wyposażeniu wieży znalazły się także stabilizowane obserwacyjno-celownicze głowice optoelektroniczne GOC-1 Nike i GOD-1 Iris firmy PCO S.A oraz system BMS. Opcjonalnie, producent informuje o możliwości zastosowania panoramicznego dzienno-nocnego przyrządu obserwacyjnego dowódcy VIGY-15 firmy Safran.
Przeżywalność czołgu na polu walki ma zwiększyć dodatkowe opancerzenie kompozytowe zarówno kadłuba jak i wieży, a także zainstalowany uniwersalny system samoosłony pojazdu PCO SSP-1 OBRA-3 oraz dwa moduły, każdy z 6 wyrzutniami granatów zakłócających.
Zainstalowane na demonstratorze systemy to oczywiście tylko przykład możliwości. Docelowo mogą one zostać skonfigurowane w zależności od potrzeb potencjalnego odbiorcy. <ref>[http://dziennikzbrojny.pl/aktualnosci/news,1,10643,aktualnosci-z-polski,mspo-2017-czolgi-pt-17-i-pt-91m2]</ref>
'''PT-91M2''' - Choć cele modernizacji PT-91M2 jakie podaje producent są takie same jak w przypadku PT-17, to jej zakres istotnie się różni. Napęd wozu stanowi silnik S-12U o mocy 850 KM ze wzmocnioną przekładnią mechaniczną (do wersji Cx). Gąsienice także są z nakładkami gumowymi, ale opracowane przez OBRUM/BUMAR. Podobnie jak w PT-17 zastosowano wzmocnione zawieszenie (wałki skrętne, amortyzatory i zderzaki elastomerowe). Wśród wyposażenia podwozia znalazły się: pomocniczy zespół prądotwórczy (APU), zmodernizowany karuzelowy automat ładowania, noktowizor kierowcy PNK-72 „Radomka” oraz dzienno-nocna kamera cofania PCO KDN-1 Nyks. Ochronę kadłuba zapewnia pancerz reaktywny ERAWA III generacji oraz pancerz prętowy w tylnej części podwozia.
Zwiększenie siły ognia planuje się osiągnąć poprzez zainstalowanie słowackiej armaty 2A46MS kalibru 125 mm i długości lufy L48. Wewnątrz wieży zmieniono także rozmieszczenie amunicji drugiego rzutu. Co istotne, w demonstratorze PT-91M2 zainstalowano francuski system kierowania ogniem (SKO) SAVAN-15 firmy Safran (zastosowany już wcześniej w czołgach PT-91M dla Malezji). Dowódca może otrzymać do dyspozycji dodatkowo noktowizor TKN-3z. Wśród wyposażenia PT-91M2 znajduje się także System Obserwacji Dookólnej SOD, uniwersalny system samoosłony pojazdu PCO SSP-1 OBRA-3 (oba produkcji PCO S.A.) oraz dwa moduły, każdy z 12 wyrzutniami granatów dymnych 902A. Dodatkową ochronę wieży stanowią również moduły pancerza reaktywnego ERAWA. <ref>[http://dziennikzbrojny.pl/aktualnosci/news,1,10643,aktualnosci-z-polski,mspo-2017-czolgi-pt-17-i-pt-91m2]</ref>
== Pojazdy bazowane na PT-91 ==
* [[MID (wojsko)|MID]] – maszyna inżynieryjno-drogowa
Linia 111 ⟶ 121:
== Użytkownicy ==
* {{państwo|Gruzja}} - 120 sztuk T-72SIM-1
* {{państwo|Malezja}} – 48 sztuk PT-91M
* {{państwo|Polska}} – 233 sztuki
* {{państwo|Ukraina}} - W marcu 2015 roku Ukraina planowała zmodernizować 300 T-72 odstawionych w magazynach do standardu PT-91.<ref>[http://www.defence24.pl/206492,ukraincy-gotowi-do-modernizacji-t-72-do-standardu-pt-91-twardy]</ref> Czołgi prawdopodobnie zostały zmodernizowane i służą w armii ukraińskiej (Źródła tego nie potwierdzają).
{{Przypisy|2}}
|