Wassily Kandinsky: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nazwiska fakty daty są mylnie podane - mam doktorat na temat prac tego artysty; teraz nie mam czasu ale jeszcze tu wrócę bo jakość tego wpiu jest skandaliczna
Literówka
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 15:
 
== Życiorys ==
Kandinsky urodził się 4 (16 grudnia) 1866 roku w Moskwie. Pochodził z rodziny zamożnych przedsiębiorców. W 1871 roku jego rodzina przeniosła się do Odessy z powodu problemów zdrowotnych ojca. W gimnazjum pobierał klasy nauki gry na pianinie i na wiolonczeli. W 1886 roku wrócił do Moskwy, by studiować prawo i ekonomię. Nigdy jednak nie obronił doktoratu.Tuż po studiach wziął ślub ze swoją kuzynką Anną Chimyakiną. W 1896 roku malarz wyjeżdża do Monachium aby w całości oddać się malarstwu. Niestety Akademia monachijska uznaje jego umiejętności za niedostateczne. W tej sytuacji Kandinsky decyduje się na studia w szkole słoweńskeigosłoweńskiego artysty Antona Ažbe. W 1900 roku wstępuje na Akademię Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie studiuje pod okiem wybitnego niemieckiego malarza Franza Stucka. Przez następne pięć lat podróżował wraz z Gabrielą po Europie. Gdy wrócili do Bawarii, osiedlili się w małym miasteczku Munaru, u podnóży Apl. Był to okres bardzo intensywnego i owocnego poszukiwania inspiracji. Obrazy pochodzące z tamtego czasu to pejzaże charakteryzujące się dysharmonią kolorów. Często inspirował się również starymi rosyjskimi opowieściami, tworząc urzekające dzieła sztuki.
 
W 1901 roku założył grupę artystów o nazwie Phalnax. W przeciągu czterech lat Kandinsky zorganizował dwanaście wystaw dla członków grupy. W 1909 roku wraz z Jawlenskyim Kanoldt, Kulbinem, Munterem i innymi założył Nową Grupę Artystów (Neue Kunstlervereinigung) i został powołany na przewodniczącego. Mimo wielu sukcesów, największym z nich uważa się założenie kolejnej grupy. W 1911 roku wraz z przyjacielem Frantsem Markiem założyli stowarzyszenie o nazwie Niebieski Jeździec (Blaue Reiter). W tym samym roku artysta znalazł swoje upodobanie w literaturze. W 1912 roku wydał swoją pierwszą książkę "O duchowości w sztuce".