Ted Bundy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Potwierdzone ofiary: poprawa linku z przekierowania na właściwy artykuł
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej
Linia 66:
Bundy powrócił do stanu Waszyngton. 1 czerwca dwudziestodwuletnia '''Brenda Carol Ball''', pierwsza ofiara Bundy’ego nie będąca studentką, wyszła z baru ''The Flame Tavern'' w mieście [[Burien]], by zniknąć bez wieści na 9 miesięcy.
 
Rankiem 11 czerwca 1974 osiemnastoletnia '''Georgeann Hawkins''', studentka University of Washington, wyszła z akademika swojego chłopaka, kierując się do budynku stowarzyszenia[[bractwo dziewczątstudenckie|siostrzeństwa studenckiego]] ''Kappa Alpha Theta'', do którego należała. Miała do przebycia dystans trzydziestu [[metr]]ów, jednak nigdy nie dotarła do celu. Świadkowie informowali, że poprzedniej nocy widzieli mężczyznę z nogą w gipsie; jedna ze studentek zeznała, że wspomniany mężczyzna prosił ją o pomoc w zaniesieniu aktówki do stojącego w pobliżu auta. Niedługo przed egzekucją Bundy zeznał, że czekał na ofiarę zaczajony za siedzibą stowarzyszenia, skąd wyszedł wsparty na [[Kula (rehabilitacja)|kulach]] lekarskich. Dziewczyna zgodziła się pomóc i towarzyszyła Bundy'emu do samochodu, gdzie została ogłuszona przygotowanym zawczasu [[Łom (narzędzie)|łomem]]. Potem morderca skuł ją kajdankami i wepchnął do samochodu, by później udusić, w ustronnym miejscu.
[[Plik:2006-08-0449lake-sammamish-washington.jpg|thumb|left|330px|Jezioro [[Sammamish]] współcześnie]]
Seria morderstw doszła do punktu kulminacyjnego 14 lipca 1974. Bundy w biały dzień porwał z zatłoczonej plaży nad jeziorem [[Sammamish]] (koło Issaquah) dwie kobiety: dwudziestotrzyletnią '''Janice Ann Ott''' i dziewiętnastoletnią '''Denise Marie Naslund'''. Kilka osób zeznało później, że spotkało wtedy młodego, przystojnego mężczyznę w białym stroju tenisowym, z lewą ręką na [[Temblak (medycyna)|temblaku]], przedstawiającego siebie jako Ted. Pięć świadków to kobiety, które były proszone o pomoc w zdjęciu łódki z dachu samochodu. Inni świadkowie oświadczyli, iż widzieli mężczyznę zaczepiającego J. Ott, która potem odeszła w jego towarzystwie. Jak się później okazało, byli ostatnimi, którzy widzieli ją żywą. D. Naslund zaginęła cztery godziny później.