Przekład multimedialny: Różnice pomiędzy wersjami

Audiowizualny tekst może być określony jako multimodalny, gdy powstał przy użyciu różnych środków semiotycznych lub 'metod'<ref>Baldry, Anthony and Paul J. Thibault. ''Multimodal Transcription and Text Analysis'', London & Oakville: Equinox, 2006.</ref> i jest interpretowany przy ich pomocy. Gdy różne metody, takie jak: [[Język (mowa)|język]], obraz, [[muzyka]], [[barwa]] czy perspektywa są ze sobą połączone w różnych formach masowego przekazu (w głównej mierze dotyczy filmów), to audiowizualny tekst można określić jako multimedialny.<ref>Negroponte, Nicholas. ''Multimedia'' [Interview]. Hightech (August 1991): 68.</ref>

Przykłady takich tekstów, nazywanych transkrypcją multimodalną, wykorzystywane są w kinematografii<ref name=":12">{{Cite journal|last=Taylor|first=Christopher J.|year=2003|title=Multimodal Transcription in the Analysis, Translation and Subtitling of Italian Films|journal=The Translator|volume=9|issue=2|pages=191–205|doi=10.1080/13556509.2003.10799153}}</ref> Film dzieli się na klatki, ujęcia lub fazy. KażdaSą z nich jest analizowanaanalizowane pod kątem wszystkich semiotycznych metod zastosowanych w każdejnich z nichzastosowanych.

Tłumaczenie multimedialnych twórczych dzieł jest przedmiotem badań naukowych, prowadzonych w ramach [[Traduktologia|przekładoznawstwa]].<ref>Diaz Cintas, Jorge. ''New Trends in Audiovisual Translation''. Bristol/Buffalo/Toronto: Multilingual Matters. 2009. {{ISBN|978-1-84769-154-5}}.</ref> To interdyscyplinarna dziedzina wykorzystująca wiele innych teorii, takich jak globalizacja i post-globalizacja. Inspirację do swoich badań czerpie się również z teorii odbioru dzieła i teorii relewancji, a także z innych dziedzin nauki jak np. z socjologii, kulturoznawstwa, psychologii społecznej i z badań nad osobami niesłyszącymi'''.<ref>{{Cytuj pismo|doi=10.1556/Acr.5.2004.2.4}}</ref>'''

Ten rodzaj tłumaczenia zależy, zarówno jeśli chodzi o formę, jak i istotę procesu twórczego, od metody i rodzaju zastosowanego urządzenieurządzenia. Grafika cyfrowa, czas i sposoby użycia narzucają pewne ograniczenia.

[[Dubbing]] obejmuje zarówno tłumaczenia i jego [[Synchronizacja|synchronizację]], ajak takżerównież dubbingowanienaśladowanie czynności wykonywanych przez aktorów i aktorki.<ref name=":0">{{Cite journal|last=Isabel|first=Ana|last2=Bartolomé|first2=Hernández|last3=Cabrera|first3=Gustavo Mendiluce|year=2005|title=New Trends in Audiovisual Translation: The Latest Challenging Modes|url=http://www.miscelaneajournal.net/images/stories/articulos/vol31/bartolome31.pdf.|journal=Miscelánea|volume=31|pages=89–104}}</ref> Kiedyś był uważany za najbardziej wyczerpującą formę przekładu, ponieważ dubbing najlepiej zze wszystkich form dostosowuje się do "czasu, wypowiedzi i ruchu warg aktorów oryginalnego dialogu".<ref name=":1">{{Cite book|title=Audiovisual Translation Theories, Methods And Issues|last=Pérez-Gonzalez|first=Luis|publisher=Routledge|year=2014|isbn=|location=New York|pages=|quote=|via=}}</ref> Choć ta technika zwykle stosowana jest przy tłumaczeniach międzyjęzykowych, istnieją pewne przypadki wewnątrzjęzykowego dubbingu. Nie jest on jednak jeszcze bardzo rozpowszechniony.

Technika tłumaczeniowa, która jest najobszerniej badana. [[Napisy dialogowe|Napisy]] to metoda polegająca na wyświetlaniu tekstu na ekranie, który przekazuje "docelową wersję językową mowy źródłowej." Składa się z wielu podgatunków, ale jednym z najczęściej stosowanych jest tłumaczenie międzyjęzykowe, które zwykle pojawia się w formie otwartych napisów. W krajach, w których jest kilka języków urzędowych,wielojęzycznych napisy dwujęzyczne są używane do równoczesnego wyświetlania dwóch różnych wersji językowych tekstu źródłowego.

Czytanie filmu przez [[Lektor filmowy|lektora]] to technika polegająca na nałożeniu na oryginalną [[Ścieżka dźwiękowa|ścieżkę dźwiękową]] dodatkowej zawierającej tłumaczenie. Na początku można usłyszeć tylko oryginał, ale ilość zostaje stopniowo zmniejszana, ai tłumaczenie staje się bardziej wyraźne. Ta technika audiowizualnego tłumaczenia daje bardziej realistyczny efekt, dlatego zwykle stosuje się ją w filmach dokumentalnych lub wywiadach. Lektor jest uważany za "tanią alternatywąalternatywę dla dubbingu", dlatego jako pierwsze wykorzystuje się go dow tłumaczeniapierwszej kolejności przy tłumaczeniu filmów w byłych krajach [[Blok wschodni|bloku wschodniego]] i niektórych krajach [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]] i [[Azja|Azji]].