Wilhelm Canaris: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Czerwona Orkiestra: int. |
→Polski wątek: int., drobne redakcyjne, gramat., styl |
||
Linia 245:
== Polski wątek ==
Przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] [[Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego|polski wywiad]], obok radzieckiego wywiadu wojskowego [[Główny Zarząd Wywiadowczy|GRU]], był najbardziej niebezpiecznym i najgroźniejszym rywalem Abwehry. Szczególnie w pamięci Canarisa zapisał się [[Jerzy Sosnowski (oficer wywiadu)|Jerzy Sosnowski]]. Po rozmowie z polskim ambasadorem w Berlinie [[Józef Lipski (dyplomata)|Józefem Lipskim]] doprowadził do jego wymiany w [[Zbąszyń|Zbąszyniu]], przygranicznym mieście w [[Wielkopolska|Wielkopolsce]] w kwietniu 1936 roku na siedmiu agentów Abwehry. Po ataku na Polskę próbował
[[Bitwa pod Moskwą]] na przełomie 1941/1942 roku, przyłączenie [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] do II wojny światowej po [[Atak na Pearl Harbor|ataku na Pearl Harbor]] i późniejsza klęska w [[Bitwa stalingradzka|bitwie stalingradzkiej]] uświadomiły mu, że klęska III Rzeszy jest nieuchronna. Przerażała go myśl o wkroczeniu wojsk [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] na ziemie niemieckie.
Linia 253:
Pod koniec 1939 roku dekonspiracja działalności [[Josef Müller|Josefa Müllera]] w [[Watykan]]ie przez służbę SD, obecność jej agentów w wielu głównych miastach Europy oraz [[Incydent w Venlo|prowokacja wywiadowcza SD w Venlo]] unaoczniły Canarisowi, że w tajne kontakty z Brytyjczykami powinni być zaangażowani emisariusze pochodzący nie tylko z Niemiec.
I tak w ten sposób do tajnych rokowań niemieckich spiskowców z władzami brytyjskimi zostali zaangażowani m.in. [[Polacy]]. Halina Szymańska, żona [[Attaché wojskowy|attaché wojskowego]] pułkownika [[Antoni Szymański (generał)|Antoniego Szymańskiego]], na początku listopada 1939 roku pod [[Kutno|Kutnem]] spotkała się z Canarisem (tego dnia przybyli przedstawiciele dyplomatyczni państw neutralnych), od którego miała nadzieję dowiedzieć się o losie swojego męża.
Canaris zaoferował jej pomoc i odradził powrót do [[Warszawa|Warszawy]] ([[Gestapo]] najpewniej już ją poszukiwało). Szymańska razem z dziećmi trafiła przez [[III Rzesza|Niemcy]] do neutralnej [[Szwajcaria|Szwajcarii]], do polskiego poselstwa w [[Berno|Bernie]]. Po przyjeździe na miejsce Halina Szymańska złożyła relację ze spotkania z Canarisem
▲Canaris zaoferował jej pomoc i odradził powrót do [[Warszawa|Warszawy]] ([[Gestapo]] najpewniej już ją poszukiwało). Szymańska razem z dziećmi trafiła przez [[III Rzesza|Niemcy]] do neutralnej [[Szwajcaria|Szwajcarii]], do polskiego poselstwa w [[Berno|Bernie]]. Po przyjeździe na miejsce Halina Szymańska złożyła relację ze spotkania z Canarisem, pułkownikowi Tadeuszowi Wasilewskiemu, nowemu szefowi polskiego wywiadu w Bernie oraz generałowi [[Kazimierz Sosnkowski|Kazimierzowi Sosnkowskiemu]] kierującego z [[Paryż]]a podziemną organizacją [[Związek Walki Zbrojnej]]. Zgłosiła się ponadto do hrabiego Fredericka van Hauvela z propozycją nawiązania współpracy. Halina Szymańska spotkała się jeszcze dwukrotnie z Canarisem (pierwsze w styczniu 1940 roku w Bernie, drugie pod koniec miesiąca w [[Mediolan]]ie, od tej pory mieli się już więcej nie widzieć).
17 listopada 1941 roku funkcjonariusze Abwehry aresztowali [[Roman Czerniawski|Romana Czerniawskiego]] i kilka innych osób z jego siatki ''Interallié'' w Paryżu. Canaris przez swojego zaufanego oficera, Oscara Reile, zaoferował współpracę Czerniawskiemu, której owocem miałaby być współpraca [[Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie|rządu polskiego na uchodźstwie]] z niemieckimi antyhitlerowcami oraz zaangażowanie polskiego podziemia [[Armia Krajowa|AK]], które wsparliby przerzuceni z Zachodu [[Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie|polscy żołnierze]] przy powstrzymaniu Armii Czerwonej w marszu na Zachód. Nie chodziło o to, aby polskie wojsko ramię w ramię z [[Wehrmacht]]em walczyło z żołnierzami radzieckimi, lecz o wsparcie grupy spiskowców, na jakie liczył Canaris ze strony rządu generała [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] w jego tajnych rokowaniach z Brytyjczykami<ref>Sensacje XX wieku w Radiu Zet, ''Polski łącznik''.</ref>.
| |||