Władysław Szpilman: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 55:
Po 1945 Szpilman wrócił do pracy w Polskim Radiu, na początku jako zastępca dyrektora działu muzycznego<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Comte | imię = Henryk | tytuł = Zwierzenia adiutanta. W Belwederze i na Zamku | wydawca = Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza | miejsce = Warszawa | data = 1975 | strony = 217}}</ref>. Występował z koncertami solo (w repertuarze miał m.in. Wariacje [[Siergiej Rachmaninow|Rachmaninowa]] na temat [[Niccolò Paganini|Paganiniego]], Koncerty fortepianowe [[Johannes Brahms|J. Brahmsa]] z dyrygentami [[Witold Rowicki|Witoldem Rowickim]], [[Jan Krenz (dyrygent)|Janem Krenzem]] i in.), a także grał muzykę kameralną z [[Bronisław Gimpel|Bronisławem Gimplem]] (z przerwą 1948-56), sporadycznie koncertował również z [[Henryk Szeryng|Henrykiem Szeryngiem]], [[Ida Haendel|Idą Händel]], [[Tadeusz Wroński|Tadeuszem Wrońskim]] i [[Roman Totenberg|Romanem Totenbergiem]].
 
Po wojnie Szpilman skomponował ponad 500 popularnych piosenek minm.in. ''Trzej przyjaciele z boiska'', ''Tych lat nie odda nikt'', ''W małym kinie'' czy ''Nas zaczarować musiał deszcz''. Był też autorem muzyki filmowej do filmu ''Zadzwońcie do mojej żony'' (1957), wielu piosenek i słuchowisk radiowych dla dzieci, musicalów ''Ciotka Karola'' i ''Czerwony Kapturek'', kompozytorem szeregu utworów symfonicznych (obecnie wydanych w całości w wydawnictwie muzycznym Boosey & Hawkes w USA).
 
W 1947 Szpilman skomponował sygnał do [[Polska Kronika Filmowa|Polskiej Kroniki Filmowej]].