Roma Gąsiorowska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 50973535 autora 83.20.248.162 http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=1141594
→‎Życiorys: Usunąłem zbędne cytaty
Linia 26:
W czasie studiów rozpoczęła współpracę z teatrem [[Teatr Rozmaitości w Warszawie|TR Warszawa]] w ramach projektu „Teren Warszawa” (2003/2004). Jedenaścioro młodych aktorów (m.in. [[Małgorzata Klara]], Agnieszka Podsiadlik, [[Piotr Rogucki]], Krzysztof Zarzecki, Michał Czachor) pracowało w „Terenie” nad doskonaleniem warsztatu aktorskiego (w Studium Aktorskim TR), a wraz z młodymi reżyserami i realizatorami nad przygotowaniem nowych spektakli dla TR (wystawionych m.in. w poczekalni na [[Warszawa Centralna|Dworcu Centralnym]]). Z grupy aktorskiej Gąsiorowska była jedną w dwóch aktorek, którym teatr zaproponował stały etat. Z powodu zaangażowania w projekt „Teren Warszawa”, w krakowskiej PWST najpierw miała [[urlop dziekański]], a potem indywidualny tok studiów.
[[Plik:Roma Gąsiorowska.jpg|thumb|Roma Gąsiorowska na planie zdjęciowym serialu ''[[Bodo (serial telewizyjny)|Bodo]]'', 2015]]
Jeszcze w trakcie studiów angaż aktorski zaproponowały jej dwa teatry: TR Warszawa oraz [[Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie|Teatr Stary w Krakowie]].
: ''(…) dostałam propozycję w Teatrze Starym i w Rozmaitościach. Obie ciekawe, choć ta pierwsza była zaskoczeniem, nigdy nie myślałam o tym, żeby zostać na dłużej w Krakowie. Teatr Stary oczywiście darzę wielkim szacunkiem, ale to nie jest teatr, który uprawia taki kierunek sztuki, który mnie interesuje. Teatr Rozmaitości zawsze był najbliższy mojej mentalności.''
– wyjaśniła powody swojej decyzji w wywiadzie prasowym<ref>''Bułka, kefir i oscypki. Z Romą Gąsiorowską rozmawia Basia Welbel'', „Machina”, 2006, nr 8</ref>.
 
O swojej pracy mówi:
: ''Ufam reżyserom. To oni tworzą, ja jestem narzędziem. Zresztą od każdego z nich starałam się wyciągnąć coś dla siebie, czegoś się nauczyć. Cały czas pcha mnie ciekawość. Nie chciałabym posługiwać się jedną metodą aktorską – im więcej sposobów, tym lepiej''<ref>Małgorzata Rokicka, ''Łobuziara, księżniczka, szczęściara'', „Foyer”, nr 10/2005.</ref>.
: ''Dla mnie teatr jest jak narkotyk. Kiedy dotkniesz już czegoś nieokreślonego, to cię wciąga. Dostrzegasz wciąż nowe rzeczy, emocje, które w tobie siedzą. Teatr jest jak psychoterapia''<ref>''Drzwi przed nimi otwarte'', „Nowości. Gazeta Pomorza i Kujaw”, nr 304/2005</ref>.
Dziennikarz „[[Polityka (tygodnik)|Polityki]]” Jacek Sieradzki napisał o niej w swoim dorocznym ''Subiektywnym spisie aktorów teatralnych'' w 2005 roku: ''W jej okrągłej twarzyczce i zadartym nosku jest i wdzięk, i lekka wulgarność, do wyboru. Głos może zachrypieć erotycznie bądź dźwięczeć niewinnie''<ref>Jacek Sieradzki, ''Subiektywny spis aktorów teatralnych'', „Polityka”, nr 33/2005</ref>.
 
10 kwietnia 2010 wzięła ślub z aktorem [[Michał Żurawski (aktor)|Michałem Żurawskim]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.fakt.pl/Aktorzy-wzieli-slub-w-dniu-katastrofy,artykuly,72904,1.html| tytuł = Aktorzy wzięli ślub w dniu katastrofy| data dostępu = 2011-12-11| autor = | opublikowany = fakt.pl| praca = | data = | język = pl}}</ref>. Mają syna Klemensa (2012) oraz córkę Jadwigę (2014).