Obwód charkowski: Różnice pomiędzy wersjami

W czasach [[Jagiellonowie|Jagiellonów]] obszar znajdował się w granicach [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]]. W 1503 Litwa utraciła północno-wschodnią część regionu. Południowo-zachodnia część w 1569 przeszła w granice [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Królestwa Polskiego]]. Administracyjnie przynależała do [[Województwo kijowskie|województwa kijowskiego]] [[Prowincja małopolska|prowincji małopolskiej]]. Do lat 30. [[XVII wiek]]u tereny dzisiejszego obwodu charkowskiego były stosunkowo słabo zaludnione. W czasie [[powstanie Chmielnickiego|powstania Chmielnickiego]] nastąpił znaczny napływ ukraińskich chłopów z obszarów objętych walkami. W 1656 na mocy [[Ugoda perejasławska|ugody perejasławskiej]], tereny te razem z całą lewobrzeżną[[Ukraina częściąLewobrzeżna|Ukrainą UkrainyLewobrzeżną]] zostały włączone do [[RosjaCarstwo Rosyjskie|Rosji]]. Utratę obszaru przez Polskę zatwierdził [[traktat Grzymułtowskiego]] w 1686 r.

Przez kolejne 340 lat obszar był silnie [[rusyfikacja|rusyfikowany]]. W połowie [[XVIII wiek]]u Charków stał się centrum administracyjnym oraz kulturalnym [[Imperium Rosyjskie|Imperium Rosyjskiego]]. W latach 1919-1934 stolica obwodu była jednocześnie stolicą [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej]]. Obwód charkowski we współczesnych granicach został utworzony 27 lutego 1932. Obwody charkowski oraz [[obwód kijowski|kijowski]] były najbardziej dotkniętymi rejonami w czasach [[wielki Głód na Ukrainie|wielkiego głodu na Ukrainie]] w latach 30. W latach [[II wojna światowa|II wojny światowej]] o Charków toczyły się cztery ciężkie bitwy.