Penalizacja kontaktów homoseksualnych: Różnice pomiędzy wersjami

Cesarz Teodozjusz nałożył na homoseksualistów w 390 r. karę śmierci przez spalenia na stosie. Ten sam cesarz wcześniej uczynił chrześcijaństwo religią państwową, której niewyznawanie groziło prześladowaniem i torturami.

 

 

Jak dowodził [[Augustyn z Hippony|św. Augustyn]] spośród wszystkich [[grzech]]ów najgorszy jest „grzech przeciw naturze”, bo „pożycie samo jest tu pogwałcone, a przecież winno ono być z Bogiem; bo perwersyjną lubieżnością plami się naturę, której On sam jest Twórcą”. Za grzech taki uchodziły praktycznie wszystkie praktyki seksualne niemające na celu poczęcia: [[masturbacja]], seks homoseksualny, seks heteroseksualny dla przyjemności i inne zachowania seksualne określane łącznie mianem „[[sodomia|sodomii]]”, za którą chrześcijański cesarz [[Teodozjusz I Wielki]], za namową ówczesnego [[Arcybiskupi Mediolanu|biskupa Mediolanu]] świętego [[Ambroży z Mediolanu|Ambrożego]], w [[390]] roku wprowadził karę śmierci poprzez [[spalenie na stosie]]<ref>Wilhelm Ensslin, „Die Religionspolitik des Kaisers Theodosius des Grossen”, Munich, 1953. In: Sitzungsberichte der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-historische Klasse, Year 1953, No. 2.</ref><ref>[http://www.well.com/user/aquarius/rome.htm The Historic Origins of Church Condemnation of Homosexuality]</ref>.