Bitwa pod Târgoviște: Różnice pomiędzy wersjami

|strona2 = [[Plik:Flag of the Ottoman Empire (1453-1844).svg|35px]] [[Imperium Osmańskie|Imperium Osmańskie]]

Po powrocie z niewoli tureckiej głównym celem księcia wołoskiego [[Wład Palownik|Włada Palownika]] była zemsta na [[Turcja|Turkach]]. Na początku roku [[1462]] przybyłych z Adrianopola dyplomatów tureckich władca kazał wbić na pal – łącznie 40 osób. Po dokonaniu zemsty Wład zebrał wojsko i przekraczając zamarznięty [[Dunaj]] dokonał niszczycielskich najazdów w rejonie Kilii. Jego łupem padły wioski tureckie, w których zabito i wzięto do niewoli tysiące ludzi. Najazd osłabił wyraźnie te rejony naddunajskie, które sprzyjały sułtanowi, dostarczając jego wojskom ludzi i żywność. Według relacji Palownika zdanej królowi Węgier [[Maciej Korwin|Maciejowi Korwinowi]], ofiarą ataków padło 23 883 Turków oraz znaczna liczba osób spalonych w swoich domostwach, których nie policzono.

Dla Turcji kampania Włada była znacznym ciosem. W odpowiedzi na klęskę, wiosną 1462 r. [[Mehmed II Zdobywca|Mehmed II]] na czele wielkiej armii tureckiej w sile ponad 60 000 ludzi wyruszył na [[Wołoszczyzna|Wołoszczyznę]]. Licząca 31 000 ludzi armia Włada Palownika oczekiwała Osmanów nad [[Dunaj]]em. Dnia [[4 czerwca]] Turcy przekroczyli Dunaj pod [[Widin|Widyniem]]. Po dwóch tygodniach potyczek, nocą z 17 na [[18 czerwca]] Wład zaatakował obóz turecki pod [[Târgoviște]] na czele 10 000 ludzi. Turcy pomimo silnego oporu doznali ciężkich strat w ludziach, koniach i wielbłądach. Przed świtem, Wład zarządził odwrót. Rankiem pościg turecki dopadł wycofujących się Wołochów, biorąc 7 000 z nich do niewoli. Wszystkich ścięto. Tymczasem Wład wraz z resztą wojsk bezpiecznie wycofał się w lasy Wołoszczyzny. Kilka dni później Wołosi ponownie zaatakowali Turków w rejonie Kilii, ponosząc wielkie straty – po bitwie 20 000 głów nabito na włócznie tureckie. Pomimo tego sukcesu Mehmed wydał rokaz do odwrotu i dnia [[11 lipca]] powrócił do [[Edirne|Adrianopola]].