Jan Nagórski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m robot usuwa kategorię |
||
Linia 4:
Urodził się we Włocławku na [[Kujawy|Kujawach]] (wówczas pod [[Zabór rosyjski|zaborem rosyjskim]]); jego ojciec Józefat był właścicielem niewielkiego gospodarstwa i młyna. Miał czworo rodzeństwa<ref name=enc />. Uczęszczał do gimnazjum we Włocławku, lecz z braku środków przerwał naukę po 6. klasie. W 1905, po egzaminie, podjął pracę nauczyciela w szkole wiejskiej w [[Krośniewice|Krośniewicach]], lecz w 1906 złożył eksternistyczny egzamin dojrzałości<ref name=enc />. W tym roku został przyjęty do rosyjskiej szkoły oficerów piechoty w [[Odessa|Odessie]], którą ukończył w 1909, otrzymując przydział do 23. Pułku Strzelców w [[Chabarowsk]]u<ref name=enc />. W 1911 podjął studia w Szkole Inżynierów Morskich w [[Petersburg]]u i w tym roku też zainteresował się lotnictwem i ukończył szkolenie pilotażu w I Wszechrosyjskim Aeroklubie<ref name=enc />. W 1913 roku ukończył studia, zdobywając dyplom inżyniera morskiego oraz równolegle ukończył szkołę pilotów wojskowych w [[Gatczyna|Gatczynie]], zdobywając tytuł „lotnika wojennego”<ref name=enc />. Był jednym z pierwszych lotników carskiej marynarki wojennej. Służył w Głównym Zarządzie [[hydrografia|Hydrograficznym]] Ministerstwa Marynarki.
W 1914 roku Nagórski otrzymał polecenie odnalezienia wyprawy [[Gieorgij Siedow|Gieorgija Siedowa]], G. Brusiłowa i W. Rusanowa, zaginionej wśród lodów Arktyki. W tym celu po raz pierwszy w historii postanowiono wykorzystać samolot. Admiralicja sprowadziła z [[Francja|Francji]] samolot [[Farman MF.11]] i Nagórski, wraz z przydzielonym mu marynarzem mechanikiem Eugeniuszem Kuzniecowem, udał się statkiem z rozmontowanym samolotem do [[Murmańsk]]a (wówczas Aleksandrowsk), a stamtąd 16 sierpnia 1914 na [[Wyspa Północna (Nowa Ziemia)|Nową Ziemię]]. Tam Nagórski z mechanikiem, w trudnych arktycznych warunkach, zmontowali samolot<ref name=enc /> i stamtąd rozpoczęli następnie serię lotów rozpoznawczych. 21 sierpnia 1914 Nagórski odbył pierwszy lot nad [[Odkrycia i badania Arktyki|Arktyką]] na wodnosamolocie wzdłuż zachodnich wybrzeży Nowej Ziemi, oddalając się o 100
Nagórski znalazł w opuszczonej chacie na [[Wyspa Pankracego|Wyspie Pankracego]] tubę z puszek po konserwach, w której znajdował się dziennik wyprawy Siedowa i jego list do Ministerstwa Marynarki (sam Siedow zmarł rok wcześniej z wyczerpania podczas próby zdobywacia bieguna). Nagórski dzięki tej akcji poszukiwawczej zdobył cenne doświadczenie jako pierwszy polarny lotnik w historii. Jego raport zawierał liczne spostrzeżenia i wskazówki (m.in. pomysł malowania samolotów operujących nad Arktyką na czerwono, aby uczynić je bardziej widocznymi). Osiągnięcia Nagórskiego, wysoko ocenione również przez inicjatora wyprawy, admirała carskiej floty Michaiła Żdanko (М. Е. Жданко), dowodziły, że zdobycie [[Biegun północny|Bieguna Północnego]] przy pomocy samolotu jest możliwe. 23 września 1914 lotnicy i rozmontowany samolot wrócili do [[Archangielsk]]a, a stamtąd do Petersburga.
[[Plik:1914. Nagorski farman.jpg|thumb|240px|Wodnosamolot Farman MF.11 Nagórskiego]]
Linia 49:
[[Kategoria:Urodzeni w 1888]]
[[Kategoria:Zmarli w 1976]]
|