Charles Henri d’Estaing: Różnice pomiędzy wersjami

D’Estaing nie wziął udziału w dalszych etapach [[Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych|wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych]], i zajął się polityką. W roku 1787 został wybrany do [[Zgromadzenie Notabli|Zgromadzenia Notabli]], a jego akceptacja dla ideałów [[rewolucja francuska|rewolucji]] była jednym z powodów dla których w roku 1792 [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenie Narodowe]] wybrało go admirałem Francji. Będąc lojalnym wobec rewolucji, D’Estaing chciał też jednak być lojalnym wobec monarchii. W czasie procesu królowej [[Maria Antonina Austriaczka|Marii Antoniny]] nie wahał się zeznawać na jej korzyść, co w połączeniu z odnalezieniem przyjaznych listów jakie wymieniał z królową było dla zaciekle [[Monarchizm|antyrojalistycznych]] [[Jakobini|jakobinów]] wystarczającym powodem do zaprowadzenia go pod [[gilotyna|gilotynę]]. Prowadzony na miejsce egzekucji powiedział: „Poślijcie moją głowę Anglikom, drogo wam za nią zapłacą”<ref>Ch. de La Roncière, G. Clerc-Rampal ''Histoire de la Marine Française'', Paris 1934, s . 156 za: Paweł Piotr Wieczorkiewicz ''Historia wojen morskich. Wiek żagla'', Wydawnictwo Puls, Londyn 1995, s. 428.</ref>.

 

<ref name="mahan">{{Cytuj książkę | nazwisko = Mahan | imię = Alfred Thayer | tytuł = Major operations of the royal navy, 1762-1783 | wydawca = Little, Brown, and company | miejsce = Boston | strony = 433-439|url=https://archive.org/details/majoroperationso00maha|data=1898}}</ref>

}}