Reliktowiec mały: Różnice pomiędzy wersjami

Był pospolity w subtropikalnych lasach wyspy do początku XX w., kiedy to jego populacja zaczęła gwałtownie się zmniejszać. W latach 70' XX w. jego występowanie ograniczało się do obszaru chronionych bagien ''Alakaʻi Wilderness Area''. W 1981 r. napotkano jedną parę, a w roku 1985 r. jednego samca – był to ostatni odnotowany osobnik. Po raz ostatni słyszany był w 1987 r. i od tego czasu uważany jest za gatunek wymarły. Przyczyny wymarcia to m.in. wprowadzenie oraz przywleczenie na wyspę [[świnia domowa|świń]], [[szczur]]ów i [[komarowate|komarów]] będących sprawcami chorób wśród ptaków. Inną, dodatkową przyczyną były działania człowieka prowadzące do niszczenia środowiska naturalnego tego ptaka.

 

 

== Linki zewnętrzne ==