Marinus van der Lubbe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: drobne redakcyjne |
m Redukuję wywołanie Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
||
Linia 42:
W 1970 o rewizję tego procesu wystąpił [[Robert Kempner]], reprezentującego w [[Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze|procesie norymberskim]] prokuratora generalnego [[Robert Houghwout Jackson|Roberta H. Jacksona]], przekonanego o niewinności van der Lubbego. W 1980 Kempner uzyskał całkowite uniewinnienie van der Lubbego. Wyrok ten został jednak uchylony w 1983<ref> {{cytuj książkę |nazwisko = Kammergericht | imię = | autor link = | tytuł = Beschluss vom 21. April 1981, 4 Ws 53/81, NStZ 1981, 273 | wydawca = | miejsce = | rok = | strony = | isbn =}}</ref>. Ostatecznie 10 stycznia 2008 ze względów formalnych uchylono wyrok sądu lipskiego z 1933. Prokuratura federalna unieważniła wyrok na mocy ustawy z 1998 (niem. ''Gesetz zur Aufhebung nationalsozialistischer Unrechtsurteile''), z uzasadnieniem, że kara śmierci została wyznaczona na podstawie konkretnych zapisów nazistowskich niezgodnych z elementarnymi zasadami praworządności<ref name="Urteil 2008"/>.
Okoliczności pożaru Reichstagu do tej pory nie zostały w pełni wyjaśnione<ref>{{cytuj pismo| url =https://www.btg-bestellservice.de/pdf/40111100.pdf |czasopismo= Blickpunkt Bundestag. Spezial: Reichstagsgebäude und deutsche Geschichte| tytuł = Freiheit hinter Schloss und Riegel | data dostępu = 5 listopada 2010| wydawca = Deutscher Bundestag | data = 9. September 2008|strony=11| opublikowany = www.btg-bestellservice.de| język = de}}</ref>. W 1998 roku brytyjski historyk Ian Kershaw napisał w swej biografii Hitlera, że wśród historyków panuje generalnie zgoda co do faktu podpalenia Reichstagu przez van der Lubbe, jednakże nie ma pewności czy działał on samodzielnie.
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
| |||