Giovanni Luppis: Różnice pomiędzy wersjami

Lokalny przedsiębiorca z Rijeki – Givanni de Ciotta, przedstawił Luppisa kierownikowi technicznemu największych zakładów w mieście ''Stabilmento Tecnico Fiumano'' [[Robert Whitehead|Robertowi Whiteheadowi]]{{r|Gray7-10}}. Jednak ulepszenia wprowadzane do projektu Luppisa nie gwarantowały sukcesu. Whitehead zainwestował dwa lata pracy w nowy projekt – nowa konstrukcja napędzana była nowatorskim silnikiem pneumatycznym pomysłu Whiteheada; była też konstrukcją podwodną{{r|Gray7-10}}. Chociaż wynalazek niewiele miał wspólnego z pierwotnym projektem Luppisa, Whitehead mimo to zawarł z nim spółkę a nowa konstrukcja została nazwana torpedą Whiteheada-Luppisa{{r|Gray7-10}}. Wiele problemów technicznych pozostawało jeszcze nierozwiązanych: torpeda nie utrzymywała stałej głębokości zanurzenia, prędkość 6 węzłów oraz zasięg 220 jardów były zbyt małe{{r|Gray7-10}}. Mimo to Whitehead – uznany wtedy już konstruktor silników – zdołał przekonać dowództwo austro-węgierskie do testów{{r|Gray7-10}}. Pierwsze nieudane próby odbyły się w 1866, po czym Whitehead powrócił do warsztatu, by rozwiązać problem stabilności zanurzenia torpedy{{r|Gray7-10}}. Trudności zostały przezwyciężone – w 1868 armia austro-węgierska zakupiła prawa do broni (jednak nie na wyłączność), a trzy lata później rząd Wielkiej Brytanii założył własne zakłady produkcji torped na licencji Whiteheada{{r|Gray7-10}}. Do końca 1879 roku Wielka Brytania sprzedała 1083 torpedy (14- i 15-calowe) do dziewięciu krajów{{r|Gray7-10}}.

 

 

* <ref name="OBL371">{{cytuj książkę|tytuł=Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950|strony=371|rozdział= Luppis von Rammer, Johann (1813-1875), Marineoffizier und Erfinder|nazwisko r=Broucek-Šeper}}</ref>

* <ref name="Gray7-10">{{cytuj książkę|nazwisko=Gray|imię=Edwyn |tytuł=Nineteenth-century torpedoes and their inventors|strony=7–10}}</ref>