Senatus consultum ultimum: Różnice pomiędzy wersjami

Po raz pierwszy jej zastosowania domagał się w 133 p.n.e. ówczesny ''[[Pontifex Maximus]]'' [[Publiusz Korneliusz Scypion Nazyka Serapion|Scypion Nazyka]] przeciwko [[Tyberiusz Grakchus|Tyberiuszowi Grakchowi]], ale według Plutarcha odmówił mu konsul [[Publiusz Mucjusz Scewola]] (Plutarch ''Tyberiusz Grakchus'' XIX<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Plutarch's Lives. With an English Translation by B.Perrin | wydawca = Harvard University Press, William Heinemann Ltd. | miejsce = Cambridge Mass., Londyn | data = 1959 | seria = Loeb Classical Library 102 | strony = 189-191 | isbn = 9780674991132 | url = http://archive.org/stream/plutarchslives10plutuoft#page/188/mode/2up}}</ref>). W źródłach znanych jest 13 przypadków uchwalenia ''senatus consultum ultimum''<ref name="Mitchell"/>.

 

 

[[Kategoria:Źródła prawa rzymskiego]]