Karol VII Walezjusz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 62:
 
== Koniec wojny stuletniej ==
Sukces pod Orleanem był punktem zwrotnym w wojnie. Armaniacy zaczęli odnosić sukcesy. Angielski regent Francji, [[Jan Lancaster|książę Bedford]], zrezygnował z prób rozszerzania zdobyczy swojego brata Henryka V i skupił się na obronie angielskich posiadłości we Francji. W 1430 r. Joanna d'Arc dostała się do burgundzkiej niewoli. Karol i jego doradcy nie zrobili nic, aby ją uwolnić. Książę Filip Burgundzki przekazał ją Anglikom, którzy 30 maja 1431 r. spalili ją na stosie jako czarownicę.
 
Egzekucja Joanny nic nie dała Anglikom. Ich władza w północnej Francji chwiała się w posadach. Książę Bedford zmarł w 1435 r. W tym samym roku w [[Arras (Pas-de-Calais)|Arras]] Filip Burgundzki zawarł przymierze z Karolem VII, zaprzestając popierania Anglików, którzy bez Burgundii nie mieli czego szukać na kontynencie. Jeszcze w 1435 r. Francuzi zajęli [[Paryż]]. Anglicy tracili jedna po drugiej kolejne ziemie. Kiedy w 1441 r. zawarto rozejm, w ich rękach pozostała tylko Normandia i Gujenna.
 
Kilkuletnią przerwę w działaniach wojennych Karol wykorzystał na reorganizację armii. Pospolite ruszenie feudałów zastąpiono zawodową armią zaciężną. Coraz większą rolę w działaniach armii francuskiej zaczęła odgrywać artyleria. W 1449 r., w wyniku angielskich wypadów z Normandii, Karol zerwał rozejm. W ciągu kilku miesięcy Normandia powróciła do korony francuskiej. W 1451 r. Anglicy utracili Gujennę. W 1452 r. angielski wódz, [[John Talbot|John Talbot, 1. hrabia Shrewsbury]], odzyskał Gujennę, ale 17 lipca 1453 r. przegrał [[Bitwa pod Castillon|bitwę pod Castillon]] i zginął na polu bitwy. Gujenna ponownie znalazła się w rękach Francuzów. Anglicy na kontynencie zachowali jedynie miasto [[Calais]]. Wojna stuletnia dobiegła końca.