'''Taddeo Barberini''' (ur. [[16 listopada]] [[1603]], zm. [[24 listopada]] [[1647]]) – bratanek [[papież]]a [[Urban VIII|Urbana VIII]]. Brat [[kardynał]]ów [[Francesco Barberini (1597–1679)|Francesco]] i [[Antonio Barberini]]ch. Jego rodzicami byli [[Carlo Barberini (1562-1630)|Carlo Barberini]] (brat Urbana VIII) i Konstancja Magalotti.
Po wstąpieniu wuja na tron papieski ([[1623]]) został mianowany gubernatorem [[Castel Sant'AngeloSant’Angelo]] i kapitanem gwardii papieskiej. W [[1627]] papież nadał mu tytuł księcia [[Palestrina|Palestriny]]. Po śmierci ojca w [[1630]] roku objął piastowane dotąd przez niego funkcje gubernatora dzielnicy [[Borgo (rione Rzymu)|Borgo]] oraz kapitana generalnego wojsk papieskich. Wraz z bratem Antonio ponosi odpowiedzialność za wybuch [[Pierwsza wojna o Castro|I wojny o Castro]] (1641-44), gdyż dążył do uzyskania [[księstwo Castro|księstwa Castro]] dla siebie. Wojna, w której Taddeo i Antonio byli głównodowodzącymi wojsk papieskich, doprowadziła do katastrofy finansowej i spustoszenia znacznych obszarów Państwa Kościelnego. Po śmierci Urbana VIII i wyborze nowego papieża [[Innocenty X|Innocentego X]] ([[1644]]) wyszło na jaw, że bracia Barberini znacznie wzbogacili się w trakcie wojny o Castro kosztem majątku Stolicy Apostolskiej. Innocenty X wszczął śledztwo i dokonał sekwestracji ogromnego majątku rodziny Barberini. W styczniu [[1646]] Taddeo wraz z bratem Francesco uciekł do Francji pod opiekę kardynała [[Jules Mazarin|Mazarin]] (Antonio uciekł tam już wcześniej). Taddeo nie powrócił już z wygnania i zmarł w [[Paryż]]u w wieku zaledwie 44 lat. Jego synowie Carlo i Maffeo uzyskali papieskie ułaskawienie w [[1653]] i powrócili do Rzymu. Maffeo odzyskał tytuł księcia Palestriny, a Carlo uzyskał nominacje kardynalską.
