Mikołaj Sęp Szarzyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nagłówki sekcji (WP:ZDBOT#Nagłówek Przypisy pod pustą Bibliografią); zmiany kosmetyczne
Linia 31:
 
== Życiorys ==
[[Plik:Rytmy abo wiersze polskie-Sarzynski 1601.jpg|thumbmały|{{CytatD|''I nie miłować ciężko, i miłować''<br />
''Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione''<br />
''Myśli cukrują nazbyt rzeczy one'',<br />
Linia 50:
Ojciec poety – Joachim – urodził się około roku 1500. Był najpierw komornikiem ziemskim a później, koło 1570 roku [[podstoli]]m lwowskim. Oprócz Mikołaja jego synami byli Jakub (urodzony przed rokiem 1555) i Wit (Witusz). Jakub został w 1582 także podstolim lwowskim. W.g. biografa Szarzyńskiego cały żywot ojca poety przepełniony był procesami jakie toczył z magistratem lwowskim, z mieszczanami lwowskimi, zakonem Dominikanów, z krewnymi i współwłaścicielami Zimnej Wody. Nie odbywało się też bez wymierzania sprawiedliwości na własną rekę. W 1565 r. ojciec bierze udział w olbrzymim zajeździe na dobra arcybiskupie i najechał w 12 koni na włość Obroszyn na zachód od Zimnej Wody{{r|cwik1907}}.
 
[[Plik:Sep krechowiecki1896.PNG|thumbmały|Domniemany szkic Mikołaja Sępa Szarzyńskiego jako młodego poety, delikatnej budowy, z noweli historycznej ''Tarłówna'' {{r|krechowiecki1896}} wydanej w 1896 roku. W rzeczywistości żaden portret poety nie zachował się do naszych czasów.]]
Mikołaj Sęp Szarzyński rodzi się kiedy jego ojciec ma ok. 50 lat, przypuszczalnie z zarodkami "choroby piersiowej" (gruźlicy){{r|cwik1907}}.
Trzykrotnie w swoich poezjach określa się jako osoba wątła:
[[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Pieśń III. Psalmu LVI paraphrasis. Lament Kościoła Powszechnego. Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo|Pieśń III. Psalmu LVI paraphrasis]] w wierszu 48 ''Dokąd duchowi mojemu mieszkanie/W tym wątłym ciele będzie, o mój Panie!'',
[[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Sonet IV. O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem|Sonet IV]] wiersz 10: ''Cóż będę czynił w tak straszliwym boju,/Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie?'', [[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Pieśń V. Nakształt psalmu LXX. Deus, in adiutorium meum intende|Pieśń V]] wiersz 2: ''Ciebie, wszego stworzenia o obrońco wieczny/Wzywam, wątły, ubogi i nigdzie bezpieczny''. Do dziś nie zachował się żaden portret uwieczniający wizerunek poety. Lata dziecięce spędza zapewne w domu ojcowskim.
 
=== Nauka ===
Przyszły poeta uczył się we [[Lwów|Lwowie]], gdzie edukacją zajmował się w tym czasie [[Benedykt Herbest]]. Nauczył się czytania i pisania, [[język grecki|greki]] i [[łacina|łaciny]]. Następnie studiował na uniwersytetach w [[Wittenberga|Wittenberdze]] (studia rozpoczęte 21 maja 1565, zakończone zaś tego samego roku jesienią) i [[Lipsk]]u, co skłania badaczy do doszukiwania się jego związków z [[protestantyzm]]em. Przypuszcza się nawet że Mikołaj Sęp Szarzyński odrzucił możliwość studiowania w [[Kraków|Krakowie]] ze względu na propagowany tam [[katolicyzm]]. W Lipsku przebywał wraz z [[Stanisław Tarnowski (zm. 1618)|Stanisławem Tarnowskim]] z Rzemienia herbu [[Leliwa (herb szlachecki)|Leliwa]] w półroczu zimowym od jesieni 1565 r. do wiosny 1566r co wiadomo z [[matrykuł]]ów lipskich. Uniwersytet liczy wtedy 150 lat i składa się z "nacyj" (saksońska, bawarska, miśnieńska i polska). Szarzyński należy do nacji polskiej.
Wraz z przyjacielem rodziny Sępów Szarzyńskich, protestantem [[Stanisław Starzechowski|Stanisławem Starzechowskim]], Mikołaj zwiedził prawdopodobnie [[Włochy]] i [[Szwajcaria|Szwajcarię]]. Wiele wskazuje na to, że podczas tych podróży młody poeta bardzo przeżył zetknięcie się z [[reformacja|reformacją]]; po powrocie do Lwowa 31 stycznia 1568, kiedy miał 18 lat, na nowo stał się jednak [[katolicyzm|katolikiem]], obracając się w kręgu [[dominikanie|dominikanów]] i [[jezuici|jezuitów]]. Uczył się zagranicą około dwa lata. W kraju zastały Mikołaja problemy finansowe ojca, których konieczność rozwiązania przypadła w udziale trzem synom. Występuje w procesach sądowych. Ostatni raz w 1572 r. w sprawie z Worytykami.
Mikołaj Sęp Szarzyński zaczął tworzyć prawdopodobnie od ok. 1567, kiedy to po śmierci ojca Stanisława Starzechowskiego, Jana, napisał po łacinie krótkie epitafium nagrobkowe. Wkrótce powstały następne utwory, co do których dokładnej daty powstania nie ma pewności.
 
Linia 81:
=== Przedruki i późniejsze wydania ===
Z wydania z 1601 Józef Muczkowski zrobił przedruk w 1827 roku (tzw. wydanie poznańskie).
W posłowiu wydania Turowskiego z 1858 roku{{r|rytmy1858}} czytamy: Zasłuzony literaturze naszej [[Józef Muczkowski]] [..] przedrukowawszy w r. 1827 rytmy Sępa, z egzęmplarza znajdującego się w bibliotece [[Tytus Działyński|Tytusa hr. Działyńskiego]], pierwszy podał je do publicznej wiadomości. Zbiór poezji Sępa stał się znany z powodu upowszechnienia wydania poznańskiego przez Turowskiego. Wydawnictwo "Kronika Rodzinna"{{r|wyklad_falenskiego1876}} donosi w 1876 z Warszawy, że ''U nas tu obecnie całe owo bogactwo rymów Sępa kosztuje u Rubinsztajna groszy dziesięć''. W 1891 roku [[Aleksander Brückner]] odszukał i wydał{{r|kanon}} erotyki Sępa Szarzyńskiego.
Wydanie Ignacego Chrzanowskiego z 1903 r.{{r|chrzanowski1903}} zawiera pełne ("Rytmy" i erotyki) wydanie poezji Sępa Szarzyńskiego ponumerowane od 1 do 78. Ukazały się także późniejsze wydania prac zebranych: Tadeusz Sinko w 1928 r.{{r|sinko1928}},Julian Krzyżanowski w 1973 r.{{r|rytmy1973}}, Jadwiga Sokołowska, [[Jakub Z. Lichański]], oraz przedruk oryginału {{r|sep1601}} z posłowiem Pauliny Buchwald-Pelcowej z 1978 r.
 
[[Plik:Echo and Narcissus.jpg|thumbmały|leftlewo|350px|Wiersz [[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Do Kasie (I)|Do Kasie]] napisany pod koniec 1560 lub w latach 1570 jest skróconą wersją opowieści o Narcyzie]]
 
=== ''Erotyki'' ===
Linia 137:
W Pamiętniku Lwowskim z r. 1817 umieścił nieznany autor podpisujący się
"z Lipinek" wiadomość o Mikołaju Szarzyńskim, wierszopisie z XVI w. (II, str. 261).
Była to pierwsza wzmianka o znanym wprawdzie za czasów Zygmuntowskich poecie, ale wykreślonym niemal z pamięci potomnych{{r|finkel1880}}. Autor ten nie wiedział, że istniało wydanie poezji Sępa w 1601 roku. Dopiero w 1827 odnaleziono wydanie z 1601 r., które zostało przedrukowane przez Józefa Muczkowskiego. W pewien sposób wprowadziło to Sępa do polskiej literatury. W 1880 [[Ludwik Finkel]] opublikował kilka nowych szczegółów biograficznych{{r|finkel1880}} na podstawie [[Archiwum bernardyńskie|bernardyńskiego archiwum]] (''Archiwum krajowe aktów grodzkich i ziemskich we Lwowie''). Jednym z najpełniejszych opracowań biograficznych są artykuły Ćwika {{r|cwik1907}}{{r|cwik1907dokonczenie}}. Inne opracowania to artykuły z 1843 r. Kraszewskiego {{r|kraszewski1848}}, z 1869 r. Sienkiewicza{{r|sienkiewicz1869}}{{r|sienkiewicz1869a}}, 1877 r. Bartoszewicza {{r|bartoszewicz1877}}, z 1881 r. Faleńskiego {{r|falenski1881}}.
 
=== Zasięg i wpływ literacki ===
Linia 144:
 
[[Bronisław Grabowski]] napisał wiersz Mikołaj Sęp Szarzyński {{r|grabowski1884}}.
Tenże Grabowski umieszcza Szarzyńskiego w dramacie ''Jadwiga Tarłówna: dramat dziejowy w 5-ciu aktach'' {{r|grabowski1899}}. W noweli historycznej z 1896 roku [[Adam Krechowiecki (pisarz)|Adam Krechowiecki]]{{r|krechowiecki1896}} opisuje historię miłości pomiędzy [[Jadwiga Sieniawska z Tarłów Czekaszewiczów|Jadwigą Tarłówną]] a Sępem Szarzyńskim. Akcja dzieje się na zamku Tarłów w [[Czaple (Ukraina)|Czaplach]], wsi położonej nad rzeką [[Strwiąż]] 12 km na zachód od [[Sambor (miasto)|Sambora]] na Ukrainie. Sęp pisze dla niej wiersz
[[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Pannie Jadwidze Tarłównie, (potym wojewodzinej ruskiej) kwoli|Pannie Jadwidze Tarłównie, (potym wojewodzinej ruskiej) kwoli]] oraz [[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Pieśń (Sęp Szarzyński)|Pieśń]].
 
Linia 165:
Mikołaj Sęp Szarzyński zmarł przypuszczalnie w [[Wolica (powiat przeworski)|Wolicy]], w wieku 31 lat.
 
W kronice Bielskiego zapisano pod datą 1581 (wydanie warszawskie 1764, str. 726) "Tegoż roku umarł Mikołaj Sęp herbu Junosza, który by był doszedł lat swych, byłby poeta znamienity polski. Leży w Przeworsku". Natomiast Paprocki twierdzi (str. 323, wydania Turowskiego z 1858) "ciało jego w Przemyślu pochowane" {{r|sienkiewicz1869}}.
 
W 2013 roku w bibliotece [[Dominikanie|dominikanów]] w Krakowie odnaleziono jedyny istniejący autograf autora {{r|autograf}}. Wpis poety znaleziono na stronie tytułowej książki należącej do spowiednika Mikołaja Sępa Szarzyńskiego, dominikanina o. Antonina z Przemyśla. Autograf napisany jest w języku łacińskim i znajduje się na XVI-wiecznym starodruku poświęconym Ewangelii Panoplia evangelica sive de verbo Dei evangelico libri quinque. Księga najpierw była własnością Sępa Szarzyńskiego. Napisał ją natomiast holenderski biskup William Damasus Lindanus.
Linia 171:
Henryk Sienkiewicz uważa {{r|sienkiewicz1869}}, że skoro Sęp Szarzyński miał spowiednika z Przemyśla to jest tam także pochowany.
 
[[Plik:Mikołaj Sęp Szarzyński-Poezje z pierwodruku 1601.djvu|thumbmały|upright]]
 
== Dzieła Mikołaja Sępa Szarzyńskiego ==
Wydanie Ignacego Chrzanowskiego z 1903 r.{{r|chrzanowski1903}} zawiera pełne ("Rytmy" i erotyki) wydanie poezji Sępa Szarzyńskiego ponumerowane od 1 do 78 (w [[Rzymski system zapisywania liczb|numeracji rzymskiej]]). Wiersze te są opisane w tabeli.
{|
|colspan=3|&nbsp;
Linia 531:
* [[Półkozic]]
* [[Stanisław Sylwester Szarzyński]]
 
== Bibliografia ==
 
== Przypisy ==
Linia 583 ⟶ 581:
 
{{SORTUJ:Szarzyński, Mikołaj Sęp}}
 
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Uniwersytetu w Lipsku]]
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Uniwersytetu w Wittenberdze]]