Syryjska Koalicja Narodowa na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych: Różnice pomiędzy wersjami

Poprzedniczką konfederacji była [[Narodowa Rada Syryjska]] (NRS) utworzona na początku [[Wojnawojna domowa w Syrii|syryjskiej wojny domowej]]. Jednakże NRS nie skupiała całej syryjskiej opozycji, która wystąpiła przeciwko reżimowi Baszara Al-Assada, poza tym była nie reprezentatywna przez co mało efektywna.

W dniach 23-31 maja 2013 odbyła się konferencja koalicji w Stambule. Na konferencji debatowano nad uczestnictwem w międzynarodowej konferencji pokojowej "Genewa„Genewa 2",2”. omawiano sytuację na frontach, wybierano nowego przewodniczącego koalicji, rozszerzano koalicję oraz powołano 11-osobowy rząd. Na początku obrad opozycjoniści uzależnili udział w rozmowach od obietnicy szybkiego Asada, mimo pokładanych nadziejach w planowanych rokowaniach<ref name=stambul>{{cytuj stronę| url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Spotkanie-syryjskiej-opozycji-ws-udzialu-w-rozmowach-pokojowych,wid,15673604,wiadomosc.html| tytuł=Spotkanie syryjskiej opozycji ws. udziału w rozmowach pokojowych| język=pl |data dostępu=24 maja 2013 | opublikowany=wp.pl}}</ref>. Podczas obrad pogłębiły się podziały wśród koalicji. W skład 60-osobowej koalicji weszło tylko pięciu ludzi związanych z Michalem Kilo, marksistą i chrześcijaninem. W kuluarach mówiło się o 22 nazwiskach z środowiska Kilo<ref>{{cytuj stronę| url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Stambul-poglebienie-podzialow-zamiast-zjednoczenia-w-syryjskiej-opozycji,wid,15682658,wiadomosc.html| tytuł=Stambuł: pogłębienie podziałów zamiast zjednoczenia w syryjskiej opozycji| język=pl |data dostępu=28 maja 2013 | opublikowany=wp.pl}}</ref>. 30 maja 2013 opozycjoniści uzgodnili, że nie wezmą udziału w międzynarodowej konferencji, dopóki bojówkarze libańskiego Hezbolahu działają pod Al-Kusajr. W nocy z 30 na 31 maja 2013 w skład Syryjska Koalicja Narodowa na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych przyjęto 40 nowych członków. Wśród nowo przyjętych znaleźli się głównie przedstawiciele sztabu generalnego Wolnej Armii Syrii. Ponadto odroczono wybory nowego szefa koalicji mającego zastąpić Moaza al-Chatiba, który w marcu 2013 podał się do dymisji. Głosowanie to odbędzie się najpóźniej 12 czerwca 2013. Odroczono również desygnowanie rządu Hitu na czas nieokreślony<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syryjska-opozycja-zniesienie-embarga-na-bron-nastapilo-zbyt-pozno,wid,15686785,wiadomosc.html|tytuł=Syryjska koalicja opozycyjna porozumiała się w kwestii rozszerzenia|data=2013-05-31|opublikowany=wp.pl|data dostępu=2013-06-03}}</ref>. Wybory nowego przewodniczącego odbyły się dopiero 6 lipca 2013 w Stambule. Zwyciężył w nich [[Ahmad al-Dżarba]] powiązany z Arabią Saudyjską, który w zaciętym głosowaniu pokonał biznesmena Mustafę Sabaggha stosunkiem głosów 55 do 52<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/07/201376141532159316.html|tytuł=Main Syrian opposition elects new president|data=2013-07-06|opublikowany=Al Dżazira|data dostępu=2013-07-06}}</ref>.

12 listopada 2012 kraje [[Rada Współpracy Zatoki Perskiej|Rady Współpracy Zatoki Perskiej]] ([[Arabia Saudyjska]], [[Katar]], [[Bahrajn]], [[Kuwejt]], [[Oman]] i [[Zjednoczone Emiraty Arabskie]]) uznały Syryjską Koalicję Narodową na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych jako prawowitą przedstawicielkę syryjskiego narodu<ref>{{cytuj stronę|url=http://english.alarabiya.net/articles/2012/11/12/249215.html|tytuł=GCC recognizes Syria’s new opposition bloc|data=2012-11-12|opublikowany=Al Arabija|język=en|data dostępu=2012-11-12}}</ref>. Poparcie dla konfederacji zostało udzielone także przez [[Turcja|Turcję]], [[Wielka Brytania|Wielką Brytanię]], [[Francja|Francję]] oraz [[Stany Zjednoczone]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-20295857|tytuł=Syria crisis: Gulf states recognise Syria opposition|data=2012-11-12|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2012-11-12}}</ref>. Jednakże amerykański prezydent [[Barack Obama]] odmówił uznania Koalicji jako syryjskiego rządu na emigracji<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.latimes.com/news/politics/la-pn-obama-syrian-rebels-20121114,0,7979373.story|tytuł=President Obama won't recognize Syrian rebels|data=2012-11-14|opublikowany=Los Angeles Times|język=en|data dostępu=2012-11-17}}</ref>. Także kraje [[Liga Państw Arabskich|Ligi Państw Arabskich]] (z wyłączeniem Algierii, Libanu i Iraku) uznały nową koalicję jako organ posiadający legitymizacje do reprezentowania narodu syryjskiego<ref>{{cytuj stronę|url=http://english.alarabiya.net/articles/2012/11/12/249215.html|tytuł=Arab League recognizes Syria’s new opposition bloc|data=2012-11-12|opublikowany=Al Arabiya|język=en|data dostępu=2012-11-12}}</ref>. 13 listopada 2012 francuski prezydent [[François Hollande]] oficjalnie powiedział, że Paryż uznaje syryjską opozycję jako prawowitą przedstawicielkę syryjskich władz. Mianował też Mounzira Makhousa na ambasadora francuskiego przy Syryjskiej Koalicji Narodowej<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2012/11/2012111711315416593.html|tytuł=Syrian opposition names envoy to France |data=2012-11-17|opublikowany=Al Dżazira|język=en|data dostępu=2012-11-18}}</ref>. Wcześniej Al-Chatib zwrócił się do państw europejskich o uznanie i pomoc finansową<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.reuters.com/article/2012/11/13/syria-crisis-france-idUSP6E8KO01V20121113|tytuł=France recognises new Syrian opposition coalition|data=2012-11-13|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-11-13}}</ref>. 15 listopada 2012 Turcja uznała Syryjską Koalicję Narodową<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Turcja-uznala-opozycyjna-Syryjska-Koalicje-Narodowa-Namawia-innych-do-tego-samego,wid,15096657,wiadomosc.html?ticaid=1f887&_ticrsn=5|tytuł=Turcja uznała opozycyjną Syryjską Koalicję Narodową. Namawia innych do tego samego|data=2012-11-15|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-11-15}}</ref>. To samo 20 listopada 2012 uczyniły władze Wielkiej Brytanii<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.dailymail.co.uk/news/article-2235823/Britain-officially-recognises-Syrian-rebels-William-Hague-faces-fresh-calls-arm-opposition-forces.html|tytuł=Britain officially recognises Syrian rebels: William Hague faces fresh calls to arm opposition forces|data=2012-11-20|opublikowany=dailymail.co.uk|język=en|data dostępu=2012-11-29}}</ref>. Ten sam krok uczyniła 29 listopada 2012 Hiszpania<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.europapress.es/internacional/noticia-siria-espana-reconoce-unico-representante-legitimo-pueblo-sirio-nueva-coalicion-opositora-20121128214246.html|tytuł=España reconoce como único representante legítimo del pueblo sirio a la nueva coalición opositora|data=2012-11-29|opublikowany=europapress.es|język=es|data dostępu=2012-12-02}}</ref>. Narodową Koalicję Syrii za jedynego przedstawiciela narodu syryjskiego 12 grudnia 2012 uznała także grupa "Przyjaciół„Przyjaciół Syrii"Syrii” w tym Stany Zjednoczone i Polska oraz prawie sto państw należących do grupy<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Maroko-Grupa-Przyjaciol-Syrii-uznala-syryjska-opozycje,wid,15172393,wiadomosc.html|tytuł=Maroko: Grupa Przyjaciół Syrii uznała syryjską opozycję|data=2012-12-12|opublikowany=wp.pl|język=en|data dostępu=2012-12-14}}</ref>.

| [[Chalid ChodżaChudża]] || [[4 stycznia]] [[2015]] – [[5 marca]] [[2016]]

| [[Anas al-AbdahAbda]] || [[5 marca]] [[2016]] – [[6 maja]] [[2017]]