Dynastia Tang: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m zbędne powtórzenie
Lit.
Linia 209:
 
[[Plik:Chajing.jpeg|thumb|left|Strona z ''[[Chajing]]'' autorstwa [[Lu Yu]]]]
Wśród powszechnie wykorzystywanych produktów żywnościowych i przypraw używanych za czasów tangowskich znajdowały się: [[jęczmień]], [[Czosnek pospolity|czosnek]], sól, [[rzepa]], soja, gruszki, morele, brzoskwinie, jabłka, granaty, [[Głożyna (roślina)|głożyny]], rabarbar, orzechy (laskowe, włoskie, kasztany, nasiona sosen), [[Pochrzyn|jamy]], [[kolokazja jadalna|taro]] i inne{{odn|Benn|2002|s=120}}. Wśród spożywanych mięs można wymienić wieprzowinę, drób, jagnięcinę (zwłaszcza cenioną na północy), a z bardziej „egzotycznych”: wydry morskiej, niedźwiedzia (niełatwe w zdobyciu, ale zachowały się przepisy na gotowaną [[gotowanie na parze|na parze]] i w wodzie czy marynowaną niedźwiedzinę), a nawet [[Wielbłąd dwugarbny|wielbłąda dwugarbnego]]{{odn|Benn|2002|s=120}}. Na południu, wzdłuż wybrzeży, bardzo popularne były ryby i owoce morza, a wśród chińskich przysmaków znajdowały się meduzy gotowane z cynamonem, pieprzem syczuańskim i imbirem, ostrygi z winem, mątwy smażone z imbirem i octem, [[skrzypłocz]]e i kraby, krewetki i ryby [[rozdymkowate|rozdymki]], zwane przez Chińczyków „morskimi prosiętami”{{odn|Benn|2002|s=121}}. Niektóre produkty były „[[Tabu pokarmowe|tabu]]” – przykładowo dwór cesarski zniechęcał ludzi do jedzenia wołowiny (bo woły były ważnym źródłem siły roboczej), a w latach 831-833 cesarz [[Tang Wenzong]] nawet zakazał uboju bydła, ze względu na swoje buddyjskie przekonania religijne, zakazujące zabijania{{odn|Benn|2002|s=125}}. Za pośrednictwem handlu transkontynentalnego i zamorskiego, Chińczycy pozyskiwali brzoskwinie z [[Samarkanda|Samarkandy]], daktyle, pistacje i figi z Persji, nasiona sosny i korzenie żeń-szenia z Korei, a mango z Południowo-wschodniej Azji{{odn|Benn|2002|s=123}}{{odn|Schafer|1985|s=1–2}}. W Chinach zapanował wielki popyt na cukier. Za panowania [[Harsza|Harszy]] (pan. 606–647) w północnych [[Indie|Indiach]], posłowie wysłani na dwór tangowski przywiedli ze sobą dwóch specjalistów od wyrobu cukru, którzy nauczyli Chińczyków, jak uprawiać [[Trzcina cukrowa|trzcinę cukrową]]{{odn|Sen|2003|s=38–40}}{{odn|Adshead|2004|s=76, 83–84}}. Także z Indii, z [[Bengal]]u, przybywała do Chin bawełna w postaci wyrobów – ale też za czasów tangowskich Chińczycy rozpoczęli uprawę i przerób [[Bawełna (roślina)|bawełny]], która do czasów dynastii Yuan stała się najważniejszym materiałem tekstylnym w ChianchChinach{{odn|Adshead|2004|s=83}}.
 
Ważne i szeroko stosowane w Chinach były rozmaite sposoby konserwowania żywności. Zwykli ludzie używali dość prostych metod jak kopanie głębokich jam i kopców, solenie i przepłukiwanie żywności solanką{{odn|Benn|2002|s=126–127}}. Cesarz posiadał w swoich parkach i wokół Chang’anu wielkie [[lodownia|lodownie]] do przechowywania żywności, a bogacze i wielkie rody mieli swoje własne, mniejsze lodownie{{odn|Benn|2002|s=126}}. Każdego roku cesarz nakazywał wyrąbanie 1000 bloków lodu z zamarzniętych rzek w górskich dolinach, każdy o rozmiarach 0,91 m na 0,91 m na 1,06 m {{odn|Benn|2002|s=126}}. W lecie dwór raczył się wieloma mrożonymi smakołykami np. schłodzonym melonem{{odn|Benn|2002|s=126}}.