Zgodnie z [[Chrześcijaństwo|chrześcijańskimi]] [[Ewangelia]]mi oraz tzw. [[Testimonium Flavianum|świadectwem Flawiusza]] przewodził procesowi [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]] i zatwierdził jego wyrok. Szczegóły jego życia przed okresem pełnienia funkcji w [[Judea|Judei]] nie są znane, a po okresie namiestnictwa dotyczą szeregu legend.
Występująca w Ewangeliach grecka forma zapisu jego personaliów identyczna jest z zapisem osób o pochodzeniu [[pont]]yjskim<ref>Opinię o pontyjskim pochodzeniu Piłata przedstawia m.in. [http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Pilat-Poncjusz;3957280.html Encyklopedia PWN].</ref>. Imię tego namiestnika – wbrew powszechnemu poglądowi – brzmi Marek (łac. Marcus) Poncjusz ([[Łacina|łac.]] ''Pontius'') było nazwiskiem, nie zaś Piłat (łac. ''Pilatus''), które faktycznie było jedynie przydomkiem<ref>''Nowy komentarz biblijny – Ewangelia według świętego Łukasza'', Edycja św.Pawła,CzęstochowaPrzydomek 2012,pochodzi częśćod 2,słowa s.„pilum” 507.</ref>.oznaczającego [Gens Pontia wywodzi się z Samnium, nie trzeba ich wywodzić z byłego królestwa Mitrydatesa VI Eupatora. Najbardziej znani członkowie rodu Pontii to Caius Pontius, wódz samnicki„oszczep”, który doprowadziłobok Samnitówmiecza doi zwycięstwatarczy wbył Wąwoziepodstawowym Kaudyńskimwyposażeniem (słynne potem furculae Caudinae,rzymskich Livlegionistów. IX),Taki aprzydomek takżezyskiwali Pontiussobie Aquilaludzie, trybunktórzy ludowy,daleko nai widokcelnie któregomiotali Cezar zawołał z oburzeniem „trybunie Akwilo, a zatem zażądaj ode mnie zwrotu republiki!” ("repete ergo a me Aquila rem publicam tribunus!", Suetoszczepem. Jul.Przydomki 78).były W starożytnymw Rzymie nazwabardzo osobowarozpowszechnione składałai sięnajprawdopodobniej najczęściej z trzech elementów. Praenomen (odpowiednik naszego imienia) w przypadku Piłata nie jest poświadczonyprzyjaciele, choćprzełożeni E.i Weberpodwładni analizujączwracali inskrypcjęsię z "Kamieniado Piłata"wwłaśnie książce "Zur Inschrift des Pontius Pilatus" proponuje Marcusa (Marka)„Piłacie”. Następnym elementem jest nomen gentile (nasze nazwisko rodowe), przekazywane dzieciom płci obojga. W naszym przypadku to Pontius (Poncjusz). Trzecim elementem jest cognomen (przydomek), czyli Pilatus (Piłat). Być może przydomek pochodzi od przodka, który był bardzo dobrym oszczepnikiem (ciężki oszczep to po łacinie pilum).]
Główne źródła do losów historycznego Piłata to: ''Dawne dzieje Izraela'' i ''Wojna żydowska'' [[Józef Flawiusz|Józefa Flawiusza]], tekst [[Filon z Aleksandrii|Filona z Aleksandrii]] ''Poselstwo do Gajusza'' oraz [[Nowy Testament]]. Z pomniejszych należy wymienić ''Historię Kościelną'' [[Euzebiusz z Cezarei|Euzebiusza z Cezarei]] i ''Roczniki'' [[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacyta]].
