Łacina: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
przecinek
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
przecinek
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 23:
Współcześnie nadal stosuje się łacinę, chociaż w ograniczonym zakresie, w wielu dziedzinach nauki. W języku łacińskim wydawane są liczne publikacje, funkcjonuje również łacińskojęzyczna Wikipedia<ref>[[:la:|Wikipedia w języku łacińskim]]</ref>. Terminologia naukowa i techniczna zazwyczaj tworzona jest na bazie łaciny. Łacina jest używana w [[Środki masowego przekazu|mediach]] i [[Kultura popularna|kulturze masowej]]. Podczas prezydencji Finlandii (w latach 1996 i 2006) oficjalne dokumenty [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] były publikowane po łacinie. Pozostaje też językiem urzędowym [[Watykan|Państwa Watykańskiego]]{{odn|Leonhardt|2013|s = 1-5}}.
 
Znajomość łaciny uważana jest za niezbędną w poznawaniu historii europejskiego dziedzictwa kulturowego, sięgającego korzeniami antyku. Chociaż jest to w większości antyk grecki, znamy go za pośrednictwem Rzymian, którzy wykazali zdolności i wolę, by przyswoić we własnej mowie osiągnięcia Greków, a później prześcignąć mistrzów. Na owych osiągnięciach opiera się łacińska tradycja w literaturze i nauce, prawie i religii – sięgająca poprzez średniowiecze i renesans do XVIII wieku, a niekiedy aż do współczesności. Według [[Gottfried Wilhelm Leibniz|Leibniza]] łacina była jedyną mową, która przekroczyła granice czasu i przestrzeni (''lingua universalis et durabilis ad posteritatem''). Umożliwia bowiem kontakt z mistrzami przeszłości, wstęp do ponadczasowej ''res publica litterarum''. W języku tym tworzyli przecież między innymi [[Cyceron]], [[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacyt]], [[Hieronim ze Strydonu|Hieronim]], [[Augustyn z Hippony|Augustyn]], [[Einhard]], [[Tomasz z Akwinu]], [[Dante Alighieri|Dante]], [[Francesco Petrarca|Petrarka]], [[Erazm z Rotterdamu|Erazm]], [[Marcin Luter|Luter]], [[Mikołaj Kopernik|Kopernik]], [[Johannes Kepler|Kepler]] oraz [[Isaac Newton|Newton]]{{odn|Stroh|2013|s=315}}.
 
Wśród językoznawców nie ma zgody, czy łacina jest językiem [[Klasyfikacja języków#Klasyfikacje funkcjonalne|żywym, martwym czy też wegetującym]]. Co prawda nie jest już językiem ojczystym dla nikogo, więc nie podlega zmianom we fleksji i słownictwie, typowym dla języków żywych, lecz jej znajomość nie wygasła. Naucza się jej w szkołach i uczelniach na całym świecie.<sup> </sup> Regulowana jest przez [[Papieska Akademia Języka Łacińskiego|Papieską Akademię Języka Łacińskiego]], która poszerza zakres słownictwa na potrzeby dokumentów wydawanych przez [[Stolica Apostolska|Stolicę Apostolską]]<ref name="Loch">{{cytuj pismo |nazwisko = Loch|imię = Marcin|tytuł = Łacina – czy rzeczywiście martwa?|czasopismo = Classica Catoviciensia. Scripta Minora Fasc. 15|miejsce = Katowice|rok = 2010|strony = 5-22|issn = 1641-6953}}</ref>.