Kościół unicki w Imperium Rosyjskim: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 34:
 
=== Rządy Aleksandra II ===
Kroki na rzecz likwidacji ostatniej unickiej diecezji w Rosji zostały podjęte po [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]] i wpisywały się w szerszą kampanię na rzecz rusyfikacji [[Ziemia chełmska|Chełmszczyzny]]. Przyjęcie prawosławia przez ludność unicką miało zarazem oznaczać pozyskanie ich dla kultury i narodowości rosyjskiej. Głównymi orędownikami takiego rozwiązania byli sekretarz stanu ds. Polski, Milutin, oraz dyrektor naczelny ds. wewnętrznych i duchownych w Królestwie Polskim [[Władimir Czerkaskij]]. Przy likwidacji unii zamierzano wykorzystać analogiczne środki, jak przed synodem w Połocku, nie zważając na fakt, że na ziemi chełmskiej przywiązanie do katolicyzmu obrządku bizantyjskiego było wśród ludności znacznie większe, niż na innych ziemiach białoruskich i litewskichRzeczypospolitej<ref name="ruś357">{{cytuj książkę |nazwisko = Osadczy| imię = W.| tytuł = Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej| miejsce = Lublin| rok = 2007| strony = 357| isbn = 978-83-227-2672-3}}</ref>.
[[Plik:Pratulin martyrs in 1874.jpg|200px|mały|<center>Męczennicy z Pratulina, obraz W. Eljasza-Radzikowskiego</center>]]
{{osobny artykuł|Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej}}