Królowa Margot (powieść): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 70:
Tymczasem w pokoju Henryka czeka na niego pan de Mouy. Podczas polowania Burbon wysłał wiernego sługę Othona z listem do niego, w którym prosił przyjaciela o przybycie do Luwru i zaczekanie w jego komnatach. De Mouy czeka na króla Nawarry, ale w końcu zmęczony usypia. W pokoju zjawia się morderca Maurevel z dwoma strażnikami, by aresztować Burbona lub zabić go. De Mouy rozpoznaje mordercę ojca i łapie za szpadę. Zabija strażników i rani Maurevela w gardło, po czym ucieka. Podejrzenie o dokonanie tego czynu spada na La Mole'a, gdyż de Mouy miał jego płaszcz. Henryk naradza się z Franciszkiem d’Alencon na temat, kto był w jego pokoju, potem robi to samo z Margot. Burbon wie, że to nie La Mole bił się ze strażnikami, ale de Mouy. Wie jednak również i to, że nie może tego wyznać, gdyż gdyby złapanie Mouya mogłoby mieć poważne konsekwencje dla nich obojga. Margot zgadza się z nim. Karol IX przesłuchuje Henryka i Franciszka, obaj stwierdzają, że w pokoju musiał być pan La Mole. Nawarczyk broni La Mole’a stwierdzeniem, iż młodzieniec bronił swego życia i nie jego dotyczył nakaz aresztowania. Margot mówi matce, że La Mole nie mógł się dopuścić ataku na jej strażników, bo był z nią. Katarzyna obiecuje córce dyskrecję, po czym rozmawia o tym z Karolem oraz Franciszkiem. Król postanawia pomścić rzekomą zniewagę swego szwagra i każe mu brać udział w polowaniu na kochanka jego żony. La Mole spotyka się z Margot w jej apartamentach. Henryk rzuca im kamień w okno - do kamienia przywiązany jest list z ostrzeżeniem, a także drabinka sznurowa. Hrabia ucieka więc z pałacu, a zamach na niego nie powodzi się.
 
Maurevel nadal jest chory i nie umie wskazać osoby, która go zraniła. Coconnas szaleje bez La Mole’a, wdaje się po kolei w trzy pojedynki zwycięskie dla niego, o czym opowiada Henretcie. U Henriety zjawia się La Mole sprowadzony przez Margot. Coconnas cieszy się z jego powrotu, ale jest też wściekły z powodu tego, co chciał zrobić jego przyjacielowi król i książę d’Alencon, więc listownie wypowiada księciu służbę.
 
Do Paryża przybywają posłowie polscy z propozycją, by syn Katarzyny, książę Henryk Andegaweński został królem Polski. Katarzyna zwleka z przyjęciem posłańców, Karol IX zaś obawia się konkurencji ze strony brata i każe przyjąć posłów jak najszybciej. Kiedy matka karci go za to, że uratował przed aresztowaniem i śmiercią Burbona, Karol wyzywa ją, po czym wychodzi i mdleje pod wpływem choroby, na którą od dawna cierpi. Król jest słaby, ale troskliwa opieka jego wiernej niani pomaga mu powoli wrócić do zdrowia. La Mole odwiedza potajemnie Margot. W pobliżu kręci się również de Mouy, który planuje zorganizować ucieczkę dla Henryka i Franciszka, który też deklarował pomoc hugenotom w zamian za tron Nawarry. Katarzyna i książę Andegaweński wysłuchują wróżb Rene - zapowiadają one rychłą śmierć Karola IX i przybycie na tron nowej dynastii - Burbonów. Posłowie polscy zostają zaproszeni do pałacu. Karol IX wyraża zgodę na panowanie w Polsce jego brata. Wśród posłów jest przebrany za starca de Mouy, chce on rozmawiać z Henrykiem i Margot. Dostrzeżony jednak przez księcia d’Alencon jest zmuszony uciekać. Książę Andegaweński wyjeżdża do Polski i panuje tam jako Henryk Walezy. Matka czule żegna syna. Król jest zadowolony, zaś królowa-matka coraz bardzie nienawidzi swego zięcia.
Linia 84:
La Mole i Coconnas idą pod sąd. Postawiono im zarzut próby zabicia króla - najpierw poprzez zrzucenie mu dzbanka na głowę, a teraz poprzez zniszczenie jego organizmu czarami. Dowodem winy jest lalka, którą zrobił dla La Mole'a Rene. On sam zaś (zastraszony zresztą) zjawia się na procesie jako świadek i kłamie, że ta lalka symbolizowała nie Margot, lecz króla i nie miała wzbudzić miłości, ale spowodować zgon. La Mole i Coconnas zostają skazani na śmierć poprzez ścięcie. Najpierw jednak zostają poddani torturom. Ma ich dokonać kat Caboche - ten sam, który wcześniej ich leczył. Ponieważ Coconnas podał mu kiedyś dłoń, więc kat udaje tylko, że miażdży mu nogi. Potem zostawiono więźniów samych w kaplicy, aby mogli się pomodlić. Strażnik został przekupiony i miał im umożliwić ucieczkę. W kaplicy zjawiają się Margot i Henrieta. Chcą ratować swoich kochanków i uciec z nimi, niestety La Mole ma zmiażdżone stopy - kat Caboche nie miał wobec niego takich skrupułów jak wobec jego przyjaciela. Coconnas ma szansę uciec, ale nie korzysta z niej i honorowo zostaje z przyjacielem do końca. La Mole i Coconnas zostają ścięci przez pana Capoche. Kat odwiedza Margot i prowadzi ją wraz z Henrietą do swego domu, gdzie leżą ciała obojga hrabiów. Margot i Henrieta zabierają ich głowy i proszą kata, by dał na msze za spokój ich duszy.
 
Katarzyna, która prowadziła cały proces, liczyła na to, że po zabiciu rzekomych zamachowców choroba jej syna ustąpi. Bardzo się jednak pomyliła. Karol IX choruje coraz mocniej i poci się krwią. Czuwa przy nim jego wierna niania, do której ma zaufanie. Król każe wezwać do siebie Henryka, aby mu przekazać swaswą ostatnią wolę. Nie chce jednak, by jego matka była przy tym obecna. Gdy ta reaguje oburzeniem, Karol pokazuje kobiecie zatrutą książkę. Katarzyna jest przerażona, że intryga zorganizowana przez nią uderzyła w jej syna. Za jego poleceniem pali książkę, zmazawszy tym samym dowód swej winy. Do pokoju wchodzi Henryk Burbon. Karol IX wręcza mu dokument, w którym mianuje go swoim następcą, a dokładniej mówiąc czyni go regentem na wypadek swojej śmierci (ale to oficjalnie, gdyż nieoficjalnie Burbon ma być nowym władcą Francji). Henryk wie, że taki dokument to dla niego wyrok śmierci, ale ostatecznie przyjmuje pismo. Katarzyna, która podsłuchiwała całą rozmowę, oponuje przeciwko takiej ostatniej woli. Król dostaje szału, każe aresztować ją i księcia d’Alencon, ale chwilę później umiera. Burbon ostrzeżony przez Rene postanawia uciec z Paryża do Nawarry. Henryk Walezy, powiadomiony przez matkę o ciężkim stanie swego brata, ucieka z Polski i wraca do Francji, gdzie zostaje koronowany jako król Henryk III i wraz z matką postawia zaprowadzić porządek w kraju. Henryk Burbon podstępem opuszcza Paryż z pomocą pana de Mouy. Wkrótce do męża dołącza również Margot.
 
Mija rok od opisanych wydarzeń. Katarzyna cieszy się, iż przepowiednia dotycząca jej zięcia nie sprawdziła się. Tymczasem przychodzi do niej Maurevel i mówi, że Henryk Burbon wraz z wiernymi ludźmi, w tym panem de Mouy, przybył do miasta po swoją ukochaną Karolinę de Sauve. Katarzyna każe więc napisać list w tej sprawie do pana de Sauve, zaś Maurevelowi dopaść i zabić Burbona. Henryk spotyka się z Karoliną, chce ją zabrać do siebie do Nawarry, ale przerywa im pojawienie się ludzi królowej Katarzyny. De Mouy zabija Maurevela, ale przed ucieczką wraca po swoją szpadę, jaką zostawił w jego ciele. Wówczas umierający Maurevel zabija go strzałem z pistoletu. Henryk Burbon biegnie po Karolinę, spóźnia się jednak, gdyż zazdrosny mąż zabił ją nożem, kobieta umiera więc na rękach ukochanego. Burbon rozpacza po stracie ukochanej i przyjaciela. Spotyka jednak Rene, który namawia go do ucieczki mówiąc, że Burbon jeszcze zostanie królem Francji, ale musi cierpliwie na to czekać. Henryk więc ucieka z Paryża.
 
==Adaptacje==
Powieść doczekała się 6 ekranizacji filmowych i telewizyjnych, francuskich i rosyjskich o tytule [[La_Reine_MargotLa Reine Margot|Królowa Margot]]. Była także przedmiotem adaptacji teatralnych.
 
== Linki zewnętrzne ==