Violeta Chamorro: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Przenoszę Szablon:Kontrola autorytatywna na sam koniec przed kategoriami |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuje drobne zmiany typograficzne i techniczne. |
||
Linia 11:
| od = 25 kwietnia 1990
| do = 10 stycznia 1997
| poprzednik = [[Daniel Ortega
| następca = [[Arnoldo Alemán]]
| odznaczenia =
Linia 21:
== Życiorys ==
Jej ojciec był zamożnym rolnikiem i posiadaczem ziemskim. Uczęszczała do katolickiej szkoły żeńskiej w [[San Antonio (Teksas)|San Antonio]] ([[Teksas]]) i Blackstone College w Southside ([[Wirginia]]). Gdy ojciec zmarł, zrezygnowała z nauki w
Po śmierci męża w 1978 (został zamordowany z rozkazu [[Anastasio Somoza Debayle|Anastasio Somozy Debayle]]) przejęła kierownictwo „La Prensy” i doprowadziła do zdyskredytowania w oczach Nikaraguańczyków tego zabójstwa. Gdy dyktatura klanu Somozów została obalona, Chamorro weszła w lipcu 1979 w skład władz [[
24 lutego 1990 zwyciężyła w wyborach prezydenckich, zdobywając 55,2% głosów. Kandydowała jako członkini Narodowej Unii Opozycyjnej (UNO) (koalicji 14 antysandinistowskich partii politycznych). Urząd prezydenta, szefa rządu i ministra obrony objęła w kwietniu tego roku. Dojście do władzy Chamorro skłoniło USA do umorzenia sankcji gospodarczych i złożenia obietnicy jak najszybszego wsparcia dla Nikaragui. O pani prezydent twierdzi się, że przyniosła pokój w miejsce dziesięcioletniej wojny domowej. Zlikwidowała obowiązek służby wojskowej, zmniejszyła uzbrojenie o 75%, zliberalizowała gospodarkę i wzmocniła instytucje państwowe. Była krytykowana za neoliberalne reformy, które uderzyły w najuboższych mieszkańców kraju. Po zakończeniu prezydentury (nie podjęła starań o reelekcję) wycofała się z polityki.
|