Droga krajowa nr 28 (Polska): Różnice pomiędzy wersjami

{{AS-przeszkoda|ok|MOS|nad [[Kamienica Nawojowska(prawy dopływ Dunajca)|Kamienicą]]; [[Nowy Sącz]]|nazwa=[[most]] 700-lecia}}

Początkowa jako trasa (szlak) do [[1918]] położona była w austriackiej prowincji Galicja. Jako tzw. '''Tatraer Reichsstraße''' łączyła Bielsko-Białą z Żywcem, Suchą Beskidzką oraz [[Sanok]] z [[Sambor (miasto)|Samborem]] na terenie dzisiejszej Ukrainy. Od roku [[1843]] oznaczona pod numerem 82. Route<ref>82. Route "Von„Von Brunn nach Lemberg (Ueber Sanok und Sambor) [w:] Der Gefährte auf Reisen in dem österreichischen Kaiserstaate. 1843. s. 53</ref>. W roku [[1852]] oddano do użytku utwardzony odcinek z Sanoka do [[Przemyśl]]a przez [[Góry Słonne]]. W następnym roku Sanok i okolice wizytował młody [[Franciszek Józef I]]. Droga ta po 1918 została włączona do polskiej sieci drogowej dnia [[10 grudnia]] 1920. Do [[1945]] należała do sieci drogowej Generalnego Gubernatorstwa jako droga "24„24. Route"Route”<ref>"Von„Von Neu-Sandez uber Jaslo und Krosno nach Sanok"Sanok” [w:] Karl Baedeker. Das Generalgouvernement: Reisehandbuch. 1943.</ref>.

Przy drodze zlokalizowane są m.in. zakłady produkcji lodów Koral w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]], Fabryka Maszyn Glinik S.A. w [[Gorlice|Gorlicach]], Fabryka Amortyzatorów oraz Krośnieńskie Huty Szkła w [[Krosno|Krośnie]], [[Sanok Rubber Company|fabryka przemysłu gumowego]] w [[Sanok]]u, fabryka elektroniki Fideltronik Poland sp. z o.o. w [[Sucha Beskidzka|Suchej Beskidzkiej]] oraz rozlewnia wód "Kuracjusz„Kuracjusz Beskidzki"Beskidzki” w [[Sucha Beskidzka|Suchej Beskidzkiej]]. W [[Jasło|Jaśle]] znajdują się m.in. Rafineria [[Lotos]] i krośnieńska fabryka mebli Nowy Styl S.A. W Krośnie przy skrzyżowaniu z ul. Krakowską znajduje się hipermarket Carrefour, a przy skrzyżowaniu z drogą "G"„G” hipermarkety budowlane Leroy Merlin, Merkury Market i centrum handlowe VIVO. W Sanoku przy DK28 (ul. Królowej Bony) nad [[San]]em znajduje się supermarket [[Kaufland]]. Dwa kilometry na południe od głównej drogi w [[Jedlicze|Jedliczu]] mieści się Rafineria Nafty Jedlicze S.A. W Suchej Beskidzkiej, Wadowicach, Jaśle, Nowym Sączu i w Krośnie przy drodze nr 28 znajdują się stacje paliw [[BP (koncern)|BP]]. W miejscowościach takich jak: [[Rabka-Zdrój]], [[Iwonicz-Zdrój]] i [[Rymanów-Zdrój]], leżących przy drodze nr 28, znajdują się ośrodki przyrodolecznicze z bazą hotelową oraz [[Uzdrowisko|Spa]].

Już od czasów średniowiecza szlak ten stanowił ważną oś komunikacyjną i osadniczą dla przybyszów ze [[Śląsk]]a i [[Morawy|Moraw]]. [[Kazimierz III Wielki]] zakładał miasta i wsie na [[prawo magdeburskie|prawie niemieckim]] u podnóża Beskidów oraz granicy ze [[Śląsk]]iem; wokół [[Myślenice|Myślenic]], [[Tymbark]]u, [[Grybów|Grybowa]], [[Ciężkowice|Ciężkowic]], a także w dorzeczu [[Soła|Soły]], [[Ropa (dopływ Wisłoki)|Ropy]], [[Wisłok]]i oraz na pograniczu z Rusią Czerwoną; [[Gorlice]], [[Biecz]], [[Jasło]], [[Krosno]], [[Rymanów]], [[Sanok]], aż za Przemyśl. Wśród osadników był znaczny odsetek Niemców. Sąsiadującą z Małopolską [[Ruś Czerwona|Ruś Czerwoną]] zamieszkiwało w średniowieczu sporo Niemców, i to w zwartych nieraz skupiskach. Według historyka [[Marcin Bielski|Marcina Bielskiego]] ([[1551]]) osiedlanie niemieckich kolonistów przypisywano już [[Bolesław I Chrobry|Bolesławowi Chrobremu]]. "A„A dlatego je (Niemców) Bolesław tam osadzał, aby bronili granic od [[Królestwo Węgier|Węgier]] i [[Księstwo halicko-wołyńskie|Rusi]]; ale że był lud gruby, niewaleczny, obrócono je do roli i do krów, bo sery dobrze czynią, zwłacza w [[Spisz|Spiżu]] i na [[Pogórze Środkowobeskidzkie|Pogórzu]], drudzy też kądziel dobrze przędą i przetoż płócien z Pogórza u nas bywa najwięcej"najwięcej”<ref>[[Władysław Sarna]]. Opis powiatu krośnieńskiego pod względem geograficzno-historycznym. Przemyśl. 1898. str. 26.</ref>. W roku [[1582]] kronikarz [[Maciej Stryjkowski]] napisał, że niemieccy chłopi osadzeni pod [[Przeworsk]]iem, [[Przemyśl]]em, [[Sanok]]iem, i [[Jarosław (województwo podkarpackie)|Jarosławiem]] są "dobrymi„dobrymi rolnikami"rolnikami”<ref>[[Maciej Stryjkowski]]. "Kronika„Kronika polska, litweska, etc."” [[1582]]. Zbiór dziejopisów polskich. t.II. Warszawa. [[1766]]. str. 399</ref>. W pracy o analizie porównawczej języka wsi okolic [[Krosno|Krosna]] i [[Łańcut]]a, niemiecki historyk prof. Schwarz wyraził opinię, że podobne zjawiska z dziedziny lingwistyki występowały w niemieckich "„[[wyspa językowa|wyspach językowych]]"” około [[Gliwice|Gliwic]], [[Bielsko-Biała|Bielska-Białej]]<ref>[[Wilamowice]] Stare i Nowe (Wilmesau), [[Pisarzowice (powiat bielski)|Pisarzowice]] (Schreibersdorf), [[Kozy]] (Seibersdorf), [[Hałcnów (Bielsko-Biała)|Hałcnów]] (Alzen), [[Lipnik (Bielsko-Biała)|Lipnik]] (Kunzendorf), [[Komorowice (Bielsko-Biała)|Komorowice]] (Bertholdsdorf), [[Łodygowice]] (Ludwigsdorf) [w:] [[Barbara Czopek-Kopciuch]]. Adaptacje niemieckich nazw miejscowych w języku polskim. PAN IJP. Kraków. 1995. {{ISBN|83-85579-33-8}} str. 10</ref>, a także na pograniczu śląsko-morawskim w okolicach [[Osobłoga (wieś)|Osoblahy]] i [[Bělá (powiat Opawa)|Białej]]. Stwierdza tym samym, że to południowa część Górnego [[Śląsk]]a była strefą wyjściową dla XIV i XV-wiecznej kolonizacji w pasie podkarpackim<ref>Ernst Schwarz. Von den [[Głuchoniemcy|Walddetschen]] [...], 1960, strony 153-156)</ref>.