Krzyż Żelazny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 39:
W [[lata 40. XIX wieku|latach 40 XIX wieku]] uhonorowani Krzyżem Żelaznym otrzymali prawo do specjalnej [[emerytura|emerytury]] – była to nowość w Królestwie Prus.
Symbol Krzyża Żelaznego znajduje się w Kwadrydze nad [[Brama Brandenburska|Bramą Brandenburską]] w [[Berlin]]ie. Po pokonaniu [[Napoleon Bonaparte|Napoleona Bonaparte]], którego wojska wcześniej ([[1806]]) tę [[zdobycz wojenna|zdobycz wojenną]] wywiozły do Paryża, przywieziono ją do Berlina ([[1814]]) i zamontowano ją ponownie. Odzyskaną po rozbiciu [[Wielka Armia Napoleona|Wielkiej Armii Napoleona]] rzeźbę [[Kwadryga|Kwadrygi]] autorstwa [[Johann Gottfried Schadow|Johanna Gottfrieda Schadowa]], przedstawiającą alegorię zwycięstwa niosącego pokój, uosabianą przez [[Wiktoria (mitologia)|boginię Wiktorię]], udekorowano umieszczając wewnątrz wieńca dębowego (zamienionego za [[wieniec laurowy
Odznaczenie reaktywował Wilhelm I w [[1870]], po sukcesach niemieckich wojsk m.in. [[Królewska Armia Pruska|Królewskiej Armii Pruskiej]] w [[wojna francusko-pruska|wojnie z Francją]]. Zmieniono detale: awers - pojawiła się data 1870, zamiast FW litera W, inicjał imienia [[Wilhelm I Hohenzollern|Wilhelm (I)]], rewers – wizerunek detali awersu z wersji 1813 roku. Ilość wręczanych EK wersja 1870 nie była ograniczona. Na okoliczność dwudziestopięciolecia kapitulacji Francji, rocznicy zwycięskiej [[Bitwa pod Sedanem|Bitwy pod Sedanem]] [[Cesarz niemiecki|Cesarz Niemiecki]] [[Wilhelm II Hohenzollern|Wilhelm II]] wydał przepis gdzie dekorowano wstążkę orderową EK II klasy srebrnym okuciem z trzema liśćmi dębu oraz liczbą 25. Wręczono je w [[1895]] w [[Sedantag]], 25 lat po triumfie nad Francją.
| |||