Czameria: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne.
Linia 11:
 
== Skutki II wojny światowej ==
W trakcie [[Wojnawojna grecko-włoska 1940–1941|wojny grecko-włoskiej 1940-41]] znaczną część Albańczyków – mężczyzn internowano, wysyłając ich na greckie wyspy. Po wspólnej agresji Włoch i Niemiec, wskutek przymusowych dostaw żywności do Rzeszy oraz brytyjskiej blokady kontynentalnej, Grecję ogarnęła klęska głodu, implikując śmierć ponad 300 tysięcy ludności. W końcowym okresie wojny muzułmanie padli też ofiarą wypędzeń<ref>http://www.cameriainstitute.org/en/history Chameria</ref>, organizowanych przez rojalistyczną partyzantkę grecką, ściśle współpracującego z Brytyjczykami generała Napoleona Zerwasa. W trakcie walk i wypędzeń, w źródłach albańskich określonych jako ludobójstwo, zginąć miało 2909 osób, w tym 11,7% stanowiły kobiety i dzieci. Zdaniem Greków, proporcja ta wskazuje raczej na typowy wynik starć zbrojnych, prowadzonych w kilkudziesięciu miejscowościach niż na zamierzone ludobójstwo.
 
== Skutki wojny domowej ==
Po II wojnie światowej, w Grecji toczyła się [[Wojnawojna domowa w Grecji|wojna domowa]]. Uciekając przed bratobójczymi walkami i przymusowym poborem, ponad 200 tysięcy ludności Grecji opuściło wtedy swe domy, częściowo chroniąc się w krajach sąsiednich. Poczynając od [[1948]], ludność małych miejscowości Czamerii, podobnie jak ponad 800 tysięcy ludności całej północno-zachodniej Grecji, podległa przymusowemu wysiedleniu do otwartych, ale drobiazgowo nadzorowanych policyjnie obozów, lokalizowanych na peryferiach dużych miast. Większość tych osób nigdy nie wróciła na wieś, a często emigrowano także poza Grecję. Poczynając od 1948, wiele zabudowań zostało zniszczonych, gdyż wojska królewskie używały ciężkiej artylerii, lotnictwa i bomb burzących, od 1949 roku także bomb napalmowych.
 
== Sytuacja od II połowy XX wieku ==
Linia 23:
Po upadku komunizmu w Albanii zauważalnych jest coraz więcej oznak normalizacji sytuacji, po obu stronach.
 
Obecnie w Albanii mieszka szacunkowo 120-150 tys. Czamów, którzy są potomkami Albańczyków wysiedlonych (i wywłaszczonych) z Czamerii po II wojnie światowej. Zawiązane przez nich Patriotyczne Stowarzyszenie Czamerii lobbuje za rewindykacją skonfiskowanych nieruchomości których wartość została oszacowana na 2,5 mld. dolarów. Wszelako strona grecka, po wypowiedzi premiera [[Kostas Simitis|Kostasa Simitisa]] w 1999 r., uważa kwestię Czamów za zamkniętą.<ref>Czekalski T., "Albania"„Albania”, Warszawa 2003</ref>
 
== Wybitni Czamowie ==
Linia 34:
* G. Arsz, ''Albania i Epir w konce XVIII – naczale XIX wieka'', Moskwa 1963.
* T. Czekalski, ''Pogrobowcy Wielkiej Idei'', Kraków 2007.
* M. Mazower, ''Three forms of Political Justice: Greece 1944-19451944–1945'', [w:] ''After the war was over. Reconstructing the Family, Nation and State in Greece, 1943-1960'', ed. M. Mazower, Princeton 2000, s. 25.
* ''"[[Emeis oi Ellines]]" – Historia Wojen Współczesnej Grecji'' – uniwersytecka praca zbiorowa.
 
== Linki zewnętrzne ==