Wersja z 15:55, 18 lip 2018 edytuj PtjackBOT (dyskusja \| edycje) Boty 55 166 edycji m poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 13:53, 25 sie 2018 edytuj anuluj edycję PtjackBOT (dyskusja \| edycje) Boty 55 166 edycji m poprawa interpunkcji następna edycja →
Linia 45: Wywodził się z rzymskiego patrycjatu. W grudniu [[1792]] uzyskał tytuł doktora obojga praw na uniwersytecie ''La Sapienza''. Rok później przeszedł do służby w administracji [[Państwo Kościelne\|Państwa Kościelnego]]. Po zajęciu Rzymu przez Francuzów w [[1798]] uciekł do [[Neapol]]u. Do [[1814]] roku tułał się po Europie. Po upadku [[Napoleon Bonaparte\|Napoleona]] pomagał w przywróceniu władzy papieskiej w Rzymie ([[24 września]] 1814 został pro-gubernatorem miasta). Dzień po swoich 47 urodzinach, 21 grudnia [[1816]] przyjął święcenia kapłańskie. W [[1817]] został konsekrowany na [[biskup tytularny\|tytularnego]] [[arcybiskup]]a [[archidiecezja Tyru\|Tyru]] i wysłany jako [[nuncjusz apostolski]] do Hiszpanii, gdzie przebywał przez 10 lat, z kilkumiesięczną przerwą w [[1823]], gdy z powodu konfliktu z liberalnym rządem rewolucyjnym musiał uchodzić do [[Bordeaux]]. W [[1826]] papież [[Leon XII]] odwołał go z nuncjatury, mianując kardynałem- prezbiterem i arcybiskupem [[Imola\|Imoli]]. Na [[Konklawe 1830–1831]] rząd hiszpański zgłosił [[ekskluzywa\|weto]] wobec jego kandydatury do tronu papieskiego. W [[1832]] zrezygnował z zarządzania diecezją Imola. W [[1834]] został Prefektem Świętej Kongregacji Indeksu. Trzy lata później został archiprezbiterem [[Bazylika św. Piotra na Watykanie\|Bazyliki Świętego Piotra]] oraz [[kamerling]]iem Świętego Kościoła Rzymskiego. W dniu [[22 listopada]] [[1839]] papież [[Grzegorz XVI]] promował go do rangi [[Biskup Albano\|kardynała-biskupa Albano]]. Zmarł w Rzymie i został pochowany w kościele S. Maria sopra Minerva. == Bibliografia ==

Giacomo Giustiniani: Różnice pomiędzy wersjami