Rurociąg transarabski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne.
Linia 31:
Budowę ukończono 19 maja 1950{{r|AICE}}. Pierwsza ropa dotarła do Sydonu 10 listopada 1950 a pierwszy tankowiec zapełniono 2 grudnia tego samego roku{{r|SAW}}. Jeszcze tego samego roku król Arabii Saudyjskiej (za namową Wenezueli, która upatrywała w tym drogę do zwiększenia cen ropy) zażądał 50% udziałów w ARAMCO. W tym czasie do Europy płynęła już ropa z Iraku, przez terminale w libańskim [[Trypolis (Liban)|Trypolisie]] i palestyńskiej [[Hajfa|Hajfie]], dzięki [[Iraq Petroleum Company]] – konsorcjum pięciu amerykańskich firm i [[Anglo-Persian Oil Company]]. Już rok później 80% ropy w Europie pochodziło z Bliskiego Wschodu, głównie z wydobycia amerykańskiego{{r|Axelrod}}. Do końca 1965 roku terminal Tapline obsłużył 11 212 tankowców.
 
W latach 70. był często sabotowany, gdyż geograficznie znalazł się w obrębie różnych konfliktów: na [[Wzgórza Golan|wzgórzach Golan]] – [[wojna Jom KippurKipur]], [[Syria|Syrii]] – [[wojna sześciodniowa]] 1967, Libanu – [[kryzys libański]], [[wojna domowa w Libanie]] – wstrzymanie pracy rurociągu w 1975). Z uwagi na rosnące koszty utrzymania, zaczął przegrywać z konkurencyjnym transportem supertankowcami.
 
W trakcie [[Wojnawojna libańska|wojny libańskiej]], 28 grudnia 1983, Trans-Arabian Pipe Line Company ogłosiło zakończenie eksploatacji libańskiego odcinka rurociągu (porzucony w styczniu 1984){{r|Tabet}}. Terminal i rafineria zostały przekazane rządowi Libanu{{r|LOI}}. Od tej pory transportował on ropę jedynie do Jordanii{{r|EB}}. W 1990 Saudowie wstrzymali eksport ropy rurociągiem z uwagi na wsparcie Iraku przez Jordanię w czasie [[I wojna w Zatoce Perskiej|wojny w Zatoce Perskiej]]{{r|Cordesman}}.
 
== Przypisy ==