Medzilaborce: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 28:
Przez Medzilaborce przebiega droga lokalna nr 559 od granicy na [[Przełęcz Radoszycka|Przełęczy Radoszyckiej]]. 11 km na południe od granicy z drogą tą łączy się droga lokalna nr 575 ze [[Stropkov]]a. Przez miasto przebiega również [[Linia kolejowa Michaľany SK - Łupków PL|międzynarodowa linia kolejowa Sanok – Humenné]] z przejściem granicznym w [[Stary Łupków|Łupkowie]] na [[Przełęcz Łupkowska|Przełęczy Łupkowskiej]]. Do najbliższej polskiej miejscowości jest stąd 12 km. Do pierwszego większego miasta (Sanok) – 55 km.
 
Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1543, gdy włączono je do włości węgierskiej magnackiej rodziny [[Drugethowie|Drugethów]]. Prawa miejskie zostały nadane w 1964, kiedy to również przyłączono do Medzilaborec kilka wsi. Region, w którym leżą Medzilaborce – Górny Zemplin – jest uważany za najuboższą część Słowacji. Oficjalny wskaźnik bezrobocia w mieście wynosi 20,63%. Wśród mieszkańców miasta przeważają [[Rusini]], mieszkają tu także [[Słowacy]] i [[Romowie|Cyganie]]. Ludność jest wyznania [[kościoły greckokatolickie|greckokatolickiego]], rzymskokatolickiego i [[prawosławie|prawosławnego]].. Miasto stanowi ośrodek narodowego ruchu rusińskiego, odbywają się tu coroczne festiwale kultury (rusińskiej) i ukraińskiejUkraińskiej.
 
Miasto składa się z domków jednorodzinnych i osiedli bloków mieszkalnych, jest tu również kilka niewielkich zakładów przemysłowych. Medzilaborce są znane przede wszystkim z galerii sztuki nowoczesnej, mieszczącej się w miejscowym domu kultury, w której prezentowane są prace [[Andy Warhol|Andy’ego Warhola]] oraz jego braci Paula i Jamesa. Rodzina Warholów przed [[Migracja ludności|emigracją]] do [[Stany Zjednoczone|USA]] mieszkała we wsi [[Miková]] (17 km na zachód od miasta). Muzeum zostało otwarte staraniem miejscowej społeczności rusińskiej w 1991. Poza tym w mieście warte obejrzenia są dwie cerkwie: prawosławna (pw. Świętego Ducha, wzniesiona w 1949 w stylu staroruskim) i greckokatolicka (św. Bazylego Wielkiego z XVIII wieku).