Bouldering: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m niedomknięte nawiasy
ruchy są policzalne
Linia 1:
[[Plik:Sztucznasciana.jpg|thumb|Bouldering w [[dach (wspinaczka)|dachu]] na [[Sztuczna ściana wspinaczkowa|sztucznej ścianie]]]]
[[Plik:Spoting.jpg|thumb|Spotting na łatwym bulderze]]
'''Bouldering''' (z [[język angielski|ang.]] ''boulder'' – głaz) – [[wspinaczka]] po zazwyczaj wolnostojących, kilkumetrowych blokach skalnych bez użycia [[asekuracja (wspinaczka)|asekuracji]] liną. Sportowy charakter boulderingu wiąże się z częstymi, zazwyczaj niekontrolowanymi odpadnięciami od skały, stąd też podstawową metodą asekuracji jest stosowanie tzw. [[crashpad]]ów, czyli przenośnych materaców oraz pomoc tzw. spottera, czyli partnera, który pomaga w kontrolowaniu lotu, zabezpieczając górną część ciała przed bezpośrednim uderzeniem o ziemię. Bouldering to forma wspinaczki składającej się z niewielkiej ilościliczby trudnych ruchów (tzw. [[przechwyt (wspinaczka)|przechwytów]]). Zgodnie z ogólnie przyjętą przez środowiska wspinaczy normą za ''boulder'' uznać można nawet jednoruchowe przejście danego problemu skalnego. Wspinaczka boulderowa (spolszczone formy: bulderowa, balderowa) wymaga dużej siły maksymalnej, czyli takiej, która swój najwyższy poziom wytwarza w jak najkrótszym czasie. Popularną i coraz częściej praktykowaną formą treningu, jest bouldering na [[Sztuczna ściana wspinaczkowa|sztucznej ścianie wspinaczkowej]] (na tzw. panelu).
 
Do rozwoju boulderingu jako osobnej formy wspinaczki jako pierwszy przyczynił się [[John Gill]] w połowie [[XX wiek|XX]] wieku.