Polskie słowo ''tama'', używane powszechniepotocznie na określenie zapory wodnej, pochodzi od [[język średnioangielski|średnioangielskiego]] słowa ''dam''<ref>[http://www.bartleby.com/61/45/D0014500.html The American Heritage Dictionary of the English Language, Fourth Edition].</ref>, które z kolei wywodzi się z języka [[język niderlandzki|średnioniderlandzkiego]], którego ślady można zaobserwować w nazwach wielu miast, jak choćby [[Amsterdam]] czy [[Rotterdam]]<ref>''Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde'' (''Magazyn holenderskiej literatury i języka''), 1947. Pierwsza pojawienie się słowa ''dam'' znajduje się w dokumencie z roku 1165, choć znana jest miejscowość [[Obdam]] wymieniona w 1120. Wyraz ten wydaje się być spokrewniony z greckim ''taphos'', oznaczającym ''grób'' lub ''kurhan''.</ref>. Jednak określenietermin „[[Tama (hydrotechnika)|tama]]” użyty w przypadkuodniesieniu do „zapory wodnej” jest niewłaściweniewłaściwy wg słownikaspecjalistycznego słownictwa hydrotechnicznego, gdyżw którym mianem „[[Tama (hydrotechnika)|tamatamy]]” jestokreśla tosię budowlabudowlę regulacyjnaregulacyjną na rzece. Jest to popularny błąd językowy.
