Allan Kardec: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: Dodanie paragrafu: od ... Po rewolucji 1855 do ... Powszechnej Wystawy Paryża w 1855 roku. Ten akapit nawiązuje do książki Human Sciences, napisanej przez francuskiego historyka-pisarza Jean-Marca Léri, specjalistę od historii stare miasto Paryż i jego tajemnice, we współpracy z Christophe Pascal, edycje Bayard, od 2017 roku.
→‎Życiorys: Dodanie akapitu: z ... W maju 1855 r. Do ... Moje przepowiednie dotyczące spirytyzmu. Ten akapit odnosi się do manuskryptu napisanego przez Allana Kardeca w latach 1855-1856, który nosi nazwę: "Moje przepowiednie dotyczące spirytyzmu".
Linia 24:
 
Po rewolucji 1848 r. Został zatrudniony jako kierownik etapowy, czyli: przygotowawczy, koordynator i wykonawca materialnej realizacji przedstawień fizyk-magik Lacaze, w małym pokoju, znajdującym się przy wnętrze "Carré Marigny", niedaleko "Champs Elysées" w Paryżu. Po raz pierwszy nazwany "The Castle of Hell", był lepiej znany jako Lacaze Pavilion lub Baraque Lacaze i prezentował zabawne pokazy fizyki, fantasmagorię, projekcje naukowe, ciekawostki i burzliwce spirytystyczne, w których artysta Lacaze już przywołuje uderzające duchy na długo przed nadejściem spirytualizmu. Są to bardzo modne i popularne pokazy w połowie XIX wieku, w których zaczynamy opanowywać elektryczność. Jednak ten pokój zostanie zamknięty pod koniec 1854 roku, aby ustąpić miejsca innym pokazom innego rodzaju, w perspektywie Światowych Targów w Paryżu w 1855 roku.
 
W maju 1855 roku poznał pewnego pana Fortiera, magnetyzera, który zabrał go do Madame de Plainemaison, medium, które mieszka na rue de la Grange Bateliere w Paryżu, zaledwie o krok od opery. W obecności innych gości na sesję nawiązuje kontakt z duchem Zefirem, który przekazuje mu misję bycia rzecznikiem umarłych. Dla niego jest to objawienie. Był tam, po raz pierwszy, będąc świadkiem zjawiska obracania się, skakania i biegania na stołach, jak sam,to precyzyjnie opisał, na rękopisie napisanym w latach 1855-1856: "Moje przepowiednie dotyczące spirytyzmu".
 
Rivail początkowo przypuszczał, iż przyczyną zjawisk może być tzw. magnetyzm [[Franz Anton Mesmer|Mesmera]], jednak szybko odrzucił tę teorię. Nie był [[medium (osoba)|medium]], dlatego musiał korzystać z pomocy różnych pośredników o sprawdzonych zdolnościach mediumistycznych, aby nawiązać kontakt z duchami, które twierdziły, że przybywają na seanse tylko po to, by przekazać Kardecowi wiedzę o świecie duchów. Zaskoczony tą informacją Rivail postanowił wystawić duchy na próbę prawdomówności i ułożył długą serię pytań wynikających jedne z drugich, które miały wyjaśnić naturę istot duchowych, świat duchowy i jego związek ze światem materialnym. Po blisko dwóch latach prowadzenia rozmów z duchami po kilka razy w tygodniu Rivail był pod tak ogromnym wrażeniem ich elokwencji oraz spójnego obrazu świata, który przedstawiały, że postanowił wydać zebrane pytania i odpowiedzi w formie książki. Dnia [[18 kwietnia]] [[1857]] <nowiki/>roku ukazało się pierwsze wydanie [[Księga Duchów|"Księgi Duchów"]] (''Le Livre des Esprits''), podpisane pseudonimem "Allan Kardec", które odniosło ogromny sukces. W tym dziele przedstawił doktrynę spirytyzmu: ''Człowiek nie składa się jedynie z materii; jest w nim składnik myślący połączony z ciałem fizycznym, które porzuca, tak jak porzuca się zniszczone ubranie, kiedy jego aktualna [[inkarnacja]] dobiega końca. Po tej dezinkarnacji, zmarli mogą porozumiewać się z żywymi bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem medium w sposób widzialny i niewidzialny.''