System nakładczy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia odwołania do ustawy
literówka
Linia 3:
Forma ta dotyczyła zazwyczaj biednych [[rzemieślnik]]ów, niezrzeszonych w [[cech]]ach, którzy zazwyczaj nie posiadali własnych narzędzi i surowców, ani środków na ich zakup. Te były im dostarczane przez bogatych [[Kupiec (zawód)|kupców]], którzy następnie odkupowali gotowe produkty po odpowiednio niższej cenie. Pozwalało to ominąć wysokie ceny cechów i ograniczyć liczbę pośredników, co zwiększało zysk zbywającego towar kupca, zwanego też ''nakładcą''.
 
Ten sposób znany był w końcowym okresie [[średniowiecze|średniowiecza]] głównie w bogatych miastach [[Historia Włoch|włoskich]] i [[Niderlandy (region historyczny)|niderlandzkich]]. Był też jedną z przyczyn stopniowego upadku i zaniku systemu cechowego. Charakteryzował się jednak stosunkowo niższą jakością, gdyż ubodzy rzemieślnicy nie zdawali egzaminów mistrzowskich, do których obowiązanizobowiązani byli członkowie cechów.
 
W ograniczonym stopniu system nakładczy funkcjonuje do dziś. [[Międzynarodowa Organizacja Pracy]] określa go w Konwencji nr 177<ref>[http://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO:12100:P12100_INSTRUMENT_ID:312322:NO ''Home Work Convention'' 1996 (No. 177)], [http://www.mop.pl/doc/html/konwencje/k177.html Konwencja Nr 177 dotycząca pracy nakładczej z 20 czerwca 1996 r.]</ref> i Zaleceniu nr 184<ref>[http://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO:12100:P12100_ILO_CODE:R184 ''Home Work Recommendation'' 1996 (No. 184)], [http://www.mop.pl/doc/html/zalecenia/z184.html Zalecenie Nr 184 dotyczące domowej pracy nakładczej z 24 czerwca 1996 r.]</ref> (obu z 1996 r.) jako pracę wykonywaną przez [[pracownik]]a w jego domu lub w wybranych przez niego pomieszczeniach, innych niż miejsce pracy przedsiębiorcy. Bez znaczenia pozostaje, kto dostarcza wykorzystywane wyposażenie, materiały lub inny wkład, dopóki pracownik pozbawionym jest stopnia swobody i niezależności gospodarczej niezbędnej do uznania go za pracownika samodzielnego. Chałupnicy powinni mieć zagwarantowaną [[wolności związkowe|wolność zrzeszania]] i inne prawa przysługujące pracownikom najemnym. Trzy inne konwencje (1933) określają ubezpieczenie szeregu kategorii zawodowych, w tym chałupników, na starość<ref>[http://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO:12100:P12100_INSTRUMENT_ID:312180:NO ''Old-Age Insurance (Industry, etc.) Convention (No. 35)''] [http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19490310223 (Dz.U. 1949 nr 31 poz. 223)]</ref>, [[inwalidztwo]]<ref>[http://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO:12100:P12100_INSTRUMENT_ID:312182:NO ''Invalidity Insurance (Industry, etc.) Convention (No. 37)''] [http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19490310227 (Dz.U. 1949 nr 31 poz. 227)]</ref> i śmierć<ref>[http://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO:12100:P12100_INSTRUMENT_ID:312184:NO ''Survivors' Insurance (Industry, etc.) Convention (No. 39)''] [http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19490310231 (Dz.U. 1949 nr 31 poz. 231)]</ref>.