Około [[300]] roku n.e. pojawiła się przypisywana [[Laozi]] księgaksięgaaa [[Huahujing]] (化胡經, czyli ''[Klasyczna] Księga o nawróceniu barbarzyńców''). Opisuje ona działalność misjonarską mistrza Lao w Indiach, a zwłaszcza nauki przekazywane przez mistrza Buddzie. Była popularna w kręgach taoistycznych, a zwłaszcza wykorzystywana by dowieść wyższości nad [[buddyzm]]em i tego, że jest on jedynie hinduską odmianą taoizmu. W odpowiedzi na te ataki buddyści uznali ją za oszczerstwo, a także przesunęli datę urodzenia [[Budda Siakjamuni|Buddy]] na [[XI wiek p.n.e.]], by wykluczyć jego powiązania z Laozi. Pozycja jest dziś praktycznie niedostępna. Wraz z inwazją buddyzmu w [[Chiny|Chinach]], obie doktryny uległy zespoleniu, co zaowocowało powstaniem buddyzmu [[Chan (buddyzm)|chán]] (z którego wywodzi się koreański [[sŏn]], japoński [[zen]] i wietnamski [[thiền]]).
W rzeczywistości taoizm religijny przejął wiele doktryn buddyjskich jak [[reinkarnacja]], obraz nieba i piekła, odpłacanie za nasze uczynki na ziemi. Przejęto także wiele pomniejszych bóstw buddyjskich.
Te dwie religie różnią się jednak jeśli chodzi o istotę życia. Dla buddyzmu życie to cierpienie ([[Duhkha|dukkha]]), co kłóci się z pragnieniem nieśmiertelności i zadowolenia z życia taoistów.
