Poznań: Różnice pomiędzy wersjami

W pierwszym okresie pruskiego panowania, nowe władze dokonały integracji konurbacji w jeden organizm miejski oraz stworzyły podstawy do rozbudowy Poznania w kierunku zachodnim. Klęska [[Prusy (państwo)|Prus]] i zwycięskie [[powstanie wielkopolskie 1806 roku|powstanie]] w 1806 uczyniły Poznań jednym z głównych miast [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]]. Trwające jednak [[wojny napoleońskie]] nie sprzyjały rozwojowi miasta. Po klęsce [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]] w wyniku ustaleń [[Kongres wiedeński|Kongresukongresu Wiedeńskiegowiedeńskiego]] Poznań znalazł się od 1815 roku ponownie pod [[Prusy (państwo)|pruskim]] panowaniem, tym razem jako stolica autonomicznego [[Wielkie Księstwo Poznańskie|Wielkiego Księstwa Poznańskiego]]. W tym samym roku miasto staje się stolicą rejencji [[Rejencja poznańska (1815–1920)|poznańskiej]] w Prowincji [[Prowincja Poznańska|Poznańskiej]], a trzy lata później powiatem grodzkim (''Stadtkreis''). W nowym ładzie [[Kongres wiedeński|pokongresowym]] Poznań stał się miastem frontowym Prus. W 1828 roku władze ustanowiły w mieście [[Twierdza Poznań|twierdzę]], która miałaby chronić Prusy przed atakiem ze wschodu. Podjęcie decyzji o fortyfikacji Poznania ukierunkowało jego rozwój aż do końca XIX w. Rozbudowę miasta podporządkowano funkcji obronnej – Poznań stał się miastem peryferyjnym, ominęły go procesy intensywnej urbanizacji i industrializacji. Powstałe wokół miasta fortyfikacje nie pozwalały na rozwój przestrzenny, a liczne tereny wewnątrz murów zarezerwowane były na cele wojskowe (koszary, place manewrowe, składy artylerii). Mimo formalnej autonomii regionu, polityka pruska prowadziła do wypierania ludności polskiej Poznania i [[Wielkie Księstwo Poznańskie|Wielkopolski]] z życia społecznego i gospodarczego. Wyrazem niezadowolenia społeczności polskiej było poparcie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] w 1830 roku oraz zrywy zbrojne z [[Powstanie wielkopolskie 1846 roku|1846]] i [[Powstanie wielkopolskie 1848 roku|1848]] roku. W wyniku tego władze pruskie najpierw drastycznie ograniczyły autonomię a później w 1848 roku całkowicie ją zniosły. Poznań został stolicą [[Prowincja Poznańska|prowincji]].