Wojna polsko-rosyjska (1632–1634): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linki wewnętrzne oraz wykonuje dr. zmiany typograficzne i techn.
Linia 137:
Ponieważ do końca 1632 roku zaciągnięto na wojnę z Moskwą już 8000 żołnierzy wojsk komputowych, pozostało do ustalonego etatu 15 000. By przyspieszyć zaciąg planowano zwerbować także cudzoziemców. W przypadku piechoty niemieckiej 3860 porcji miało przypaść na zaciągniętych cudzoziemców, a 6400 na Polaków wyszkolonych na niemiecką modłę. Ze względu na toczącą się wojnę trzydziestoletnią werbunek cudzoziemców zakończył się niepowodzeniem – stracono nawet sporą ilość pieniędzy, którą sprzeniewierzył [[Szkocja|Szkot]] [[Aleksander Stuart]], mający dokonać zaciągu i przetransportowania 2000 żołnierzy w [[Anglia|Anglii]], [[Niderlandy (region historyczny)|Niderlandach]] i [[Francja|Francji]].
 
Do prac nad planami wojennymi król Władysław IV zaangażował grono doświadczonych doradców, do których należeli [[Henryk Denhoff]], [[Jakub Weiher|Jakub Wejher]], [[Gotthard Plater]], [[Reinhold Rosen]] oraz wezwani z zagranicy [[Krzysztof Arciszewski|Eliasz Arciszewski]] i [[Jakub Butler]]. Ponieważ Arciszewski za zabójstwo skazany został na [[infamia|infamię]], mógł wrócić z Holandii tylko dzięki [[glejt królewski|glejtowi królewskiemu]]. Butler natomiast był pułkownikiem w armii [[Święte Cesarstwo Rzymskie|cesarskiej]], jednak nie odmówił wezwaniu swego króla i za zgodą cesarskiego wodza [[Albrecht von Wallenstein|Albrechta Wallensteina]] przyprowadził do Polski regiment dragonów liczący około 600 żołnierzy. Do grona królewskich doradców dołączył także [[wojewodowie podolscy|wojewoda podolski]] [[Marcin Kazanowski (1563–1636)|Marcin Kazanowski]].
 
W ramach wojennych przygotowań [[Adam Kisiel]] oraz hetman [[Stanisław Koniecpolski (hetman)|Stanisław Koniecpolski]] spotkali się z radą kozacką, gdzie uzyskali obietnicę pomocy ze strony Kozaków Zaporoskich. Kozacy nie zgodzili się na propozycję, by pod Smoleńsk maszerować przez obszar państwa moskiewskiego i w sierpniu 1633 roku szli przez [[Polesie]] i [[Białoruś]], nie robiąc zgodnie z danym przyrzeczeniem żadnych szkód w mijanych dobrach szlacheckich i królewskich.