CA Boca Juniors: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawna nazwa |
poprawna nazwa |
||
Linia 311:
Na drodze do ćwierćfinału stanął zwycięzca [[Copa dos Campeões]], klub [[Paysandu SC|Paysandu Belém]]. W Buenos Aires doszło do wielkiej niespodzianki, gdyż goście z Brazylii dzięki bramce Iarleya (który jeszcze w tym samym roku został piłkarzem '''Boca''') wygrali z wielkimi faworytami 1:0. W [[Belém]] drużyna argentyńska udowodniła jednak swą wartość i po znakomitym występie pokonała gospodarzy 4:2. W walce o półfinał '''Boca Juniors''' dwukrotnie pokonał chilijski klub [[CD Cobreloa]] – w obu przypadkach wynik brzmiał 2:1. W półfinale przeciwnikiem był kolumbijski klub [[América Cali|America Cali]]. Na La Bombonera po bramkach Schiaviego i Téveza '''Boca''' wygrał 2:0 i przed rewanżem w [[Cali]] był zdecydowanym faworytem. Jednak nikt nie spodziewał się tak efektownego i wysokiego zwycięstwa – '''Boca Juniors''' po dwóch bramkach Téveza, bramce Schiaviego i Delgado wygrał aż 4:0.
W finale '''Boca Juniors''' zmierzył się ze słynnym [[Santos FC|Santosem FC]]. Na La Bombonera [[25 czerwca]] Marcelo Delgado w każdej połowie zdobył po jednej bramce i gospodarze wygrali pewnie 2:0, potwierdzając w pełni znakomitą dyspozycję, jaką zademonstrowali 6 dni wcześniej w Cali. Rewanż odbył się w [[São Paulo]] na Estádio do Morumbi. Już w 21 minucie prowadzenie dla '''Boca''' uzyskał Carlos Tévez. W 70 minucie wyrównał Alex i Santosowi zostało jeszcze 20 minut na zdobycie dwóch bramek i wyrównanie bilansu. Ze względu jednak na znakomitą formę drużyny argentyńskiej nie wydawało się to realne. Gdy w 84 minucie Marcelo Delgado zdobył drugą bramkę dla '''Boca''', pojedynek był już praktycznie rozstrzygnięty. By rozwiać wszelkie wątpliwości, w doliczonym czasie Rolando Schiavi zdobył z karnego trzecią bramkę.
W ostatnim meczu Pucharu Wyzwolicieli Carlos Bianchi wystawił następujących piłkarzy: ''Roberto Abbondanzieri – Hugo Ibarra, Rolando Schiavi, Nicolás Burdisso, Clemente Rodríguez, Sebastián Battaglia, Raúl Cascini, Javier Villarreal (88 Pablo Jerez), Diego Cagna (87 Miguel Caneo), Carlos Tevez, Marcelo Delgado (90 Franco Cángele)''.
Linia 377:
By dotrzeć do finału, należało pokonać wielką rewelację tego sezonu – kolumbijski klub [[Cúcuta Deportivo|Cúcuta]], którego „ofiarami” były takie kluby, jak [[Club Nacional de Football|Nacional Montevideo]] i [[Deportivo Toluca]]. W ponad milionowej aglomeracji [[Cúcuta]] na ''Estadio General Santander'' po pół godzinie gry dzięki bramce Ledesmy '''Boca Juniors''' prowadził 1:0. Gospodarze wyrównali na kilka minut przed przerwą. Druga połowa pokazała, że miejscowy zespół nie przez przypadek dotarł tak wysoko – drużyna kolumbijska grając znakomicie zdobyła dwie bramki i wygrała mecz 3:1, stawiając '''Boca Juniors''' w bardzo trudnej sytuacji. Na La Bombonera w strugach padającego deszczu długo utrzymywał się wynik bezbramkowy, aż w końcu na dwie minuty przed przerwą prowadzenie dla '''Boca Juniors''' zdobył znajdujący się w znakomitej formie Juan Román Riquelme. Gdy 10 minut po przerwie drugą bramkę zdobył Martín Palermo, stan dwumeczu został wyrównany. Dalsze ataki gospodarzy nie przynosiły jednak upragnionej trzeciej bramki. Gdy już wszyscy przypuszczali, że będą rzuty karne, na minutę przed końcem regulaminowego czasu z rzutu rożnego dośrodkowywał Riquelme i Sebastián Battaglia zdobył gola na wagę finału.
W finale niespodziewanie zamiast z faworyzowanym przez wszystkich, prowadzonym przez [[Vanderlei Luxemburgo|Vanderleia Luxemburgo]] [[Santos FC|Santosem FC]], '''Boca Juniors''' zmierzyć się miał z nie mniej słynnym, choć obecnie nieco niżej notowanym [[Grêmio Porto Alegre|Grêmio]] [[Porto Alegre]]. Na La Bombonera drużyna argentyńska nie dała gościom żadnych szans, wygrywając zdecydownie 3:0. Nikt już nie wierzył, by Grêmio zdołało odrobić tę stratę, ale też nikt się nie spodziewał, że goszczący w Brazylii zespół z Argentyny odniesie tak łatwe zwycięstwo. Na ''Estádio Olímpico Monumental'' '''Boca Juniors''' po dwóch golach Riquelme wygrał pewnie 2:0, a mogło być nawet 3:0, gdyby Martín Palermo wykorzystał karnego. Dziewiąty już finał w Pucharze Wyzwolicieli przyniósł drużynie '''Boca Juniors''' szóste zwycięstwo. By wyrównać rekord [[Club Atlético Independiente|Independiente]] (7 wygranych turniejów Copa Libertadores) klubowi '''Boca Juniors''' pozostało już „tylko” wygrać jeden turniej. W ostatnim meczu turnieju kierujący zwycięską drużyną Miguel Angel Russo wystawił następujący skład: ''Mauricio Caranta – Hugo Ibarra, Daniel Díaz, Claudio Morel Rodríguez, Clemente Rodríguez, Pablo Ledesma, Ever Banega (82 Sergio Orteman), Neri Cardozo (59 Sebastián Battaglia), Juan Román Riquelme, Rodrigo Palacio (87 Mauro Boselli), Martín Palermo''.
=== Koniec pierwszej dekady XXI wieku ===
| |||