Burak cukrowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
pisownia
Pilot Pirx (dyskusja | edycje)
→‎Historia uprawy: różne linki
Linia 126:
 
== Historia uprawy ==
Buraki cukrowe uprawiane były początkowo jako warzywa ogrodowe oraz na paszę dla zwierząt. Cukier został wyprodukowany eksperymentalnie z buraków w Niemczech w [[1747]] przez chemika [[Andreas Sigismund Marggraf|Andreasa Marggrafa]], a pierwsza fabryka przetwarzająca buraki cukrowe była wybudowana w [[Konary (powiat wołowski)|Konarach]] na Dolnym Śląsku w 1799. Pierwsza kampania cukrowa ruszyła w marcu 1802 roku (przetworzono buraki z poprzedniego sezonu). W Rosji w tym czasie Jessipow i Blankennagel zbudowali pierwszą cukrownię w Aljabiewie w guberni tulskiej. We Francji pierwszej ekstrakcji cukru z buraków dokonał pod koniec 1811 roku francuski naukowiec [[Benjamin Delessert]], wspierany przez chemika [[Jean-Baptiste Quéruel|Jean-Baptiste Quéruel'a]]. [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] zainteresował się uprawą buraków cukrowych w 1804 roku, kiedy Brytyjczycy zablokowali dostawy cukru do Imperium Francuskiego z zachodnich Indii. W 1806 r. Napoleon ogłosił morską [[blokada kontynentalna|blokadę kontynentalną]] mającą na celu osłabienie wyspiarskiej Anglii. Pięć lat później – pragnąc uniezależnić się od importu cukru trzcinowego – wydał dekret nakazujący rozpoczęcie we Francji uprawy buraków cukrowych. Napoleon zwolnił wytwórców cukru z podatków i utworzył instytut badawczy. W 1813 r. w [[Passy]] uruchomiono pierwszą francuską [[cukrownia|cukrownię]]. Tą decyzją odciął praktycznie wszystkie dostawy cukru do Europy. Później wybudowano we Francji czterdzieści fabryk do przetwarzania buraków cukrowych. Przemysł ten tymczasowo upadł po upadku Napoleona, którego skutkiem był ponowny wzrost importu z kolonii i upadek większości [[manufaktura|manufaktur]] przerabiających buraki, jednak sytuacja poprawiła się w 1840. Wtedy produkcja cukru z buraków gwałtownie wzrosła w całej Europie, i w 1880 przerosła produkcję z trzciny cukrowej. Napływ do Europy trzcinowego cukru surowego zmniejszył się także ze względu na spadek produktywności gospodarki plantacyjnej w koloniach (przede wszystkim [[Ameryka Łacińska|Ameryce Łacińskiej]], gdzie opierała się ona na pracy [[niewolnictwo|niewolników]]).
 
== Przeznaczenie ==