Język flamandzki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 26:
Od 1973 oficjalnym językiem urzędowym na terenie Flandrii (autonomiczny Region Flamandzki) jest standardowy [[język niderlandzki]] (''Nederlands''), oparty na dialekcie holenderskiej prowincji [[Holandia (kraina historyczna)|Holandia]]. Z tego względu w języku polskim jest wciąż jeszcze niekiedy nazywany językiem holenderskim, gdyż w wersji standardowej (szczególnie w języku oficjalnym – pisanym) jest niemal identyczny z językiem używanym w [[Holandia|Holandii]]. Główne różnice pomiędzy obiema odmianami języka niderlandzkiego polegają na odmiennych zasadach wymowy (w szczególności głosek „ch” oraz „r”) oraz drobnych odchyleniach w morfologii i składni{{r|Alfred F Majewicz1989-s172}}. W 1980 Holandia i Belgia podpisały traktat o unii języka niderlandzkiego (''Nederlandse Taalunie''), efektem którego było m.in. wprowadzenie w 1995 zmian w oficjalnym słowniku języka niderlandzkiego.
Pomimo że standardowy język niderlandzki używany w obu krajach jest identyczny pod względem [[ortografia|ortografii]], oprócz odmienności fonetycznych istnieją również pewne różnice leksykalne wynikające z regionalnych preferencji dotyczących doboru słownictwa{{r|prismawoordenboeken-aspx}}. Wynikają one po części z odmiennego [[Substrat językowy|substratu dialektalnego]], zwłaszcza wpływu dominującego w Belgii [[dialekt brabancki|dialektu brabanckiego]].
== Zobacz też ==
| |||