Radio Wolna Europa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: Poszerzono treść ze źródłami w przypisach. Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
→Historia: Korekta - niechcący "cofnąłem" edycję (wklejałem z notatnika na podstawie starej wersji). Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 5:
== Historia ==
Radio Wolna Europa utworzono w 1949 roku w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] z inicjatywy „Narodowego Komitetu na Rzecz Wolnej Europy”. Miało siedzibę w [[Monachium]] przy Oettingenstr. 67, do 1972 roku dostawało środki przez [[Central Intelligence Agency|CIA]]<ref>John Prados, ''Safe for Democracy: The Secret Wars of the CIA'' (Ivan R. Dee, 2012)</ref><ref name="bbg.gov">Broadcasting Board of Governors' Annual Congressional Budget Submission Reports http://www.bbg.gov/reports/budget.html</ref>, po 1972 roku było finansowane przez [[Kongres Stanów Zjednoczonych]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Puddington | imię = Arch | tytuł = Broadcasting Freedom: The Cold War Triumph of Radio Free Europe and Radio Liberty |miejsce = Lexington | wydawca = University Press of Kentucky | data = 2003|strony=196}}</ref>. Radio Wolna Europa nadawało audycje do krajów [[Blok wschodni|bloku wschodniego]] (tzw. „demokracji ludowej”), które po 1945 roku były pod dominacją [[Moskwa|Moskwy]] oraz republik bałtyckich ([[Stany Zjednoczone|USA]] nie uznały ich wcielenia do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]). Radio Swoboda transmitowało swoje audycje do pozostałych 12 republik
Audycje RWE/RS były intensywnie [[zagłuszanie radiowe|zagłuszane]] przez służby bezpieczeństwa państw komunistycznych. Jak podaje w swoich wspomnieniach Jan Nowak-Jeziorański, koszty zagłuszania były mniej więcej trzy razy wyższe od kosztów nadawania audycji. Ze względu na sposób propagacji fal krótkich<ref group="uwaga">W godzinach wieczorno-nocnych odbiór odbywał się na falach średnich, między pasmami zajmowanymi przez radia Budapeszt i Rzym.</ref> zagłuszanie nigdy nie było w stanie zakłócić wszystkich audycji. 18 listopada 1956, w czasie zamieszek ulicznych w [[Bydgoszcz]]y protestujący zdemolowali znajdującą się na Wzgórzu Dąbrowskiego radiostację zagłuszającą. Tydzień później władze ogłosiły, że rezygnują z zagłuszania, jednak w rzeczywistości sytuacja w eterze nie uległa zmianie, bowiem nadal utrudniano odbiór poprzez radiostacje zagłuszające z terenu ZSRR, Bułgarii, Węgier, Czechosłowacji i Rumunii<ref>K. Błażejewski „Tu mówi radio bum bum”, Express Bydgoski 11 II 2011.</ref>. Pracowały one do 1 stycznia 1988, ze szczególną intensywnością działając w czasie inwazji na Czechosłowację w 1968 oraz podczas stanu wojennego. Komunistyczne służby bezpieczeństwa przeprowadzały również bezpośrednie ataki przeciwko RWE/RS. Zamordowano kilku pracowników, przeprowadzano zamachy bombowe. Wielu pracowników RP RWE było szykanowanych poprzez anonimowe telefony z pogróżkami czy fabrykowanie spreparowanych donosów przez Służbę Bezpieczeństwa (np. przypadek [[Maciej Morawski|Macieja Morawskiego]], francuskiego korespondenta Rozgłośni Polskiej RWE). Na początku lat 50. słuchanie radia było ścigane i karane przez wojskowe sądy rejonowe wyrokami 2–3 lat pozbawienia wolności za „szerzenie wrogiej propagandy”.
| |||